Nakakainis na ha...pag wala ako dito sa bahay andami kong gustong i-post dito pero eto...asa harap na ko ng pc wala hindi ko na alam kung ano ang dapat kong sabihin...tsss!!!!!!!!!
De Moi
- LadY kYu
- Love usually ends in pain and hurt…but that doesn't mean that it’s not worth it.~~
31 March 2010
27 March 2010
DARATING DIN ANG ARAW....
Nakakainggit naman yung mga mayayaman. Parang yung friend ko sa facebook. Proud na proud na ipinost na may first car na siya..regalo sa kanya,..partida kasing edad ko lang yun aa...
Mayaman na..matalino pa...talented pa...san ka pa??
Unfair no? Lahat ng magaganda ibinibigay sa isang tao tapos may isang tao din na sumalo lahat ng pangit. At sa kamalasang palad ako yun.
Buti pa yung ka-edad kong yun...may kotse na...ako nga halos malusaw na ang puso tuwing nakikita ko ang lumang motor namin na pinagtitiyagaan ni Papa....ni hindi man lang kami makabili ng bago o ni wala man lang kaming pampagawa sa sira non....kailangan pa naming magtipid at mag ipon para don.
Sana dumating ang araw na kaya ko ng ibigay ng instant ang mga bagay na tulad non kina Papa at Mama. Sana dumating ang araw na barya na lang ang libo, laruan lang ang sasakyan, sing halaga lang ng eraser ang librong aking pinaka-aasam asam, at di lang tingin at sulyap ang magagawa ko tuwing may magandang damit at sapatos akong nadaaanan..
Sana dumating ang araw....MAYAMAN NA DIN AKO....
Mayaman na..matalino pa...talented pa...san ka pa??
Unfair no? Lahat ng magaganda ibinibigay sa isang tao tapos may isang tao din na sumalo lahat ng pangit. At sa kamalasang palad ako yun.
Buti pa yung ka-edad kong yun...may kotse na...ako nga halos malusaw na ang puso tuwing nakikita ko ang lumang motor namin na pinagtitiyagaan ni Papa....ni hindi man lang kami makabili ng bago o ni wala man lang kaming pampagawa sa sira non....kailangan pa naming magtipid at mag ipon para don.
Sana dumating ang araw na kaya ko ng ibigay ng instant ang mga bagay na tulad non kina Papa at Mama. Sana dumating ang araw na barya na lang ang libo, laruan lang ang sasakyan, sing halaga lang ng eraser ang librong aking pinaka-aasam asam, at di lang tingin at sulyap ang magagawa ko tuwing may magandang damit at sapatos akong nadaaanan..
Sana dumating ang araw....MAYAMAN NA DIN AKO....
I dont mind other people. rich or poor. they're the same. - jopert
Hindi ko kilala si Jopert pero astig yung title no..?? nakuha ko yan sa nabasa kong thread tungkol sa Starbucks...kung bakit dito sa Manila considered as "pang mayaman lang" ito.
http://www.pinoyexchange.com/forums/archive/index.php/t-32303.html
Ito yung site kung saan ko nabasa yung thread. Sobrang haba...inabot na ko ng 12:26 AM sa pagbabasa at pakikiusyoso.
Nakakatuwang basahin ang iba't ibang reaksyon ng mga tao. Yung iba may point talaga..yung iba pointless talaga. Pero itong mga nabanggit ng ilan ang talagang pumukaw sa aking atensyon.
I dont mind other people. rich or poor. they're the same. - jopert
Tama! Na-inspire ako dito infairness. Ilabas muna natin ang usapin mula sa Starbucks. Totoo naman diba. Rich or Poor, they're the same. Tao din naman. At bow ako sa mga taong ganito mag-isip...walang diskriminasyon...walang pagmamaliit. Hindi tulad ng ibang kakilala ko..tsk tsk.
walang mayaman at walang mahirap pagdating sa KAPE!!! =) - Darkshader
Ayan! Tama nanaman diba. Kape lang naman...naging batayan pa ng estado ng buhay. Sakin wala namang problema kung pang mayaman o pang mahirap na kape ang meron jan...kung iisipin mong mahirap lang ako dahil di ako makapasok pasok ng Starbucks o kahit na anong mamahaling kainan..edi bahala ka...basta at the end of the day isa lang naman ang mahalaga...
NABUSOG KA BA?
well it is normal in to use your 10 mins. salary for a cup of coffee but in the philippine 1cup of coffee from starbucks will gonna cost you almost half of your day's work . guys stop comparing the place where you are now from the place you where before 'cause it doesn't make sense. if you use half day salary of an average worker from where you are for a cup of coffee it means you are rich right? or stupid ? - Izzandro
Ay ito resonable. Oo nga naman. Hindi natin pwedeng ikumpara ang US sa Pilipinas dahil ibang iba ang pera ng dalawang bansa. Hindi mo talaga maitatangging ang mayaman o may kaya lang ang kayang iwaldas ang otsenta pesos na kinita niya sa kalahating araw para sa isang baso ng kape. Kung isa kang maglalako at kailangan mong maglakad ng 4 na kilometro para maibenta ang isang produkto sa halagang 100 piso..kaya mo bang ipambili iyon ng 80 piso na kape na sandaling kaligayahan, kaginhawaan at karangyaan lang ang kayang ibigay sayo??haha...
----------------------------------------------------------
Pero sa huli isa lang ang masasabi ko..
Wants and Needs.
May mga taong mahalaga sa kanila ang needs..may mga taong mahalaga sa kanila ang wants. Kung kaya mo edi bahala ka...kung hindi tiis ka.
Wag lang sana itong maging dahilan ng INGGIT NA NAKAMAMATAY at DISKRIMINASYONG NAKAKASIRA NG BUHAY.
-------------------------------------------------------------
Basta ako...ipinagmamalaki kong ang greatest achievement ko ngayong taon ay ang matutunang iiwas ang sarili ko sa mga WANTS ko para matugunan at mapag-ipunan ang mas mahahalagang bagay tulad ng NEEDS ko. Isa pa di lang nakatulong sa needs ko...pati needs ng pamilya ko natulungan ko. :) Iniisip ko na lang na gutom lang ako pag napapatingin ako sa mga resto...tapos paglingon ko sa bag ko may biscuit na pabaon ni Mama...nakatipid na ako, nakaiwas pa sa temptasyon...nakain ko pa ang bicuit ko.
http://www.pinoyexchange.com/forums/archive/index.php/t-32303.html
Ito yung site kung saan ko nabasa yung thread. Sobrang haba...inabot na ko ng 12:26 AM sa pagbabasa at pakikiusyoso.
Nakakatuwang basahin ang iba't ibang reaksyon ng mga tao. Yung iba may point talaga..yung iba pointless talaga. Pero itong mga nabanggit ng ilan ang talagang pumukaw sa aking atensyon.
I dont mind other people. rich or poor. they're the same. - jopert
Tama! Na-inspire ako dito infairness. Ilabas muna natin ang usapin mula sa Starbucks. Totoo naman diba. Rich or Poor, they're the same. Tao din naman. At bow ako sa mga taong ganito mag-isip...walang diskriminasyon...walang pagmamaliit. Hindi tulad ng ibang kakilala ko..tsk tsk.
walang mayaman at walang mahirap pagdating sa KAPE!!! =) - Darkshader
Ayan! Tama nanaman diba. Kape lang naman...naging batayan pa ng estado ng buhay. Sakin wala namang problema kung pang mayaman o pang mahirap na kape ang meron jan...kung iisipin mong mahirap lang ako dahil di ako makapasok pasok ng Starbucks o kahit na anong mamahaling kainan..edi bahala ka...basta at the end of the day isa lang naman ang mahalaga...
NABUSOG KA BA?
well it is normal in to use your 10 mins. salary for a cup of coffee but in the philippine 1cup of coffee from starbucks will gonna cost you almost half of your day's work . guys stop comparing the place where you are now from the place you where before 'cause it doesn't make sense. if you use half day salary of an average worker from where you are for a cup of coffee it means you are rich right? or stupid ? - Izzandro
Ay ito resonable. Oo nga naman. Hindi natin pwedeng ikumpara ang US sa Pilipinas dahil ibang iba ang pera ng dalawang bansa. Hindi mo talaga maitatangging ang mayaman o may kaya lang ang kayang iwaldas ang otsenta pesos na kinita niya sa kalahating araw para sa isang baso ng kape. Kung isa kang maglalako at kailangan mong maglakad ng 4 na kilometro para maibenta ang isang produkto sa halagang 100 piso..kaya mo bang ipambili iyon ng 80 piso na kape na sandaling kaligayahan, kaginhawaan at karangyaan lang ang kayang ibigay sayo??haha...
----------------------------------------------------------
Pero sa huli isa lang ang masasabi ko..
Wants and Needs.
May mga taong mahalaga sa kanila ang needs..may mga taong mahalaga sa kanila ang wants. Kung kaya mo edi bahala ka...kung hindi tiis ka.
Wag lang sana itong maging dahilan ng INGGIT NA NAKAMAMATAY at DISKRIMINASYONG NAKAKASIRA NG BUHAY.
-------------------------------------------------------------
Basta ako...ipinagmamalaki kong ang greatest achievement ko ngayong taon ay ang matutunang iiwas ang sarili ko sa mga WANTS ko para matugunan at mapag-ipunan ang mas mahahalagang bagay tulad ng NEEDS ko. Isa pa di lang nakatulong sa needs ko...pati needs ng pamilya ko natulungan ko. :) Iniisip ko na lang na gutom lang ako pag napapatingin ako sa mga resto...tapos paglingon ko sa bag ko may biscuit na pabaon ni Mama...nakatipid na ako, nakaiwas pa sa temptasyon...nakain ko pa ang bicuit ko.
26 March 2010
gusto ko mang bawiin....
May mga bagay na hindi mo naman gustong gawin pero sadyang nagagawa mo. Gustuhin mo mang bawiin pero wala ka ng magawa kundi panindigan ang lahat at umarteng gusto mo ang mga nangyayari.
ooiii...!!hahaha!!
Hmm...isang seryosong bagay. Partida hindi ako nag-review sa Philippine History para lang dito aa...(O.A)
Hmm..tungkol to para bukas (ha??)...
Hmm....ano ba hindi ko alam kung pano sisimulan..
Hmm...kasi diba mali talaga yung ginawa kong di pagpansin kay Taray. Ang tanga ko..hindi ko inisip na ako rin ang kawawa kasi ako nga pala ang walang kakampi. Haizt!
Tama nga ang sabi nila...wag kang magdedesisyon pag nasa sukdulan ka ng iyong emosyon...katulad pag galit ka. Pero kasi hindi mo rin naman maiiwasang maging tanga pag nasa sukdulan ka na ng emosyon mo diba....
Yan, namomroblema tuloy ako. Bukas Finals namin sa Philippine History. Last Day na namin. Pagkatapos nito ang aatupagin ko na ay ang paglipat ko ng school. Wala na akong pagkakataon bukas para humingi ng tawad dahil kailangan kong umalis ng maaga. Pero gusto ko ng ganito..pero mahirap kasi baka isipin nila wala akong utang na loob diba. Ito kasi mahirap sa akin ee...hindi ko maipakita ang totoo kong saloobin...puro kabaliktaran...kainis.
Goodluck na lang sakin bukas.
ooiii...!!hahaha!!
Hmm...isang seryosong bagay. Partida hindi ako nag-review sa Philippine History para lang dito aa...(O.A)
Hmm..tungkol to para bukas (ha??)...
Hmm....ano ba hindi ko alam kung pano sisimulan..
Hmm...kasi diba mali talaga yung ginawa kong di pagpansin kay Taray. Ang tanga ko..hindi ko inisip na ako rin ang kawawa kasi ako nga pala ang walang kakampi. Haizt!
Tama nga ang sabi nila...wag kang magdedesisyon pag nasa sukdulan ka ng iyong emosyon...katulad pag galit ka. Pero kasi hindi mo rin naman maiiwasang maging tanga pag nasa sukdulan ka na ng emosyon mo diba....
Yan, namomroblema tuloy ako. Bukas Finals namin sa Philippine History. Last Day na namin. Pagkatapos nito ang aatupagin ko na ay ang paglipat ko ng school. Wala na akong pagkakataon bukas para humingi ng tawad dahil kailangan kong umalis ng maaga. Pero gusto ko ng ganito..pero mahirap kasi baka isipin nila wala akong utang na loob diba. Ito kasi mahirap sa akin ee...hindi ko maipakita ang totoo kong saloobin...puro kabaliktaran...kainis.
Goodluck na lang sakin bukas.
* /\/\/\/\/\/\/\/\ *
Wala lang...naiinis lang ako kasi napakawalang utang na loob na parang napaka alam mo yun...parang walang pinagsamahan...yung akala kong mga naging kaibigan ko noon wala nakalimutan na ko ngayon. At ang paplastik nilang lahat a infairness.Lahat na lang. Ngayon ko na-realize wala pala akong kaibigan. Kasi pag nakikita ko naman maraming nakakaalala sa kanila...marami silang kaibigan..bakit ako wala? pag birthday ko iilan lang ang bumabati sa akin...di pa umaabot ng isangdaan. Masayahin naman ako lalo na noon. Akala ko talaga marami na kong naging kaibigan pero wala pala.
Ano bang problema?? Ano bang mali sa akin? Ginagawa ko naman lagi ang lahat ng makakaya ko para lang maging mabuti sa ibang tao...pero bakit ganun?
Isa pa, ang masakit sa lahat...yung sinasabi nilang kaibigan nila ako pero sa huli hindi pala...na ginamit lang nila ako nung panahong magkakasama kami..na ngayong wala na limot na nila akong lahat. Bakit ganon?
Kaya hindi ako masisisi nino man kung bakit nahihirapan ako ngayong magtiwala kahit na kanino...nahihirapan akong i-accept ang mga sinasabi ng iba na...
"Friends tayo.."
...
"Di kami tulad nila..."
...
"Hindi namin gagawin sayo ang ginawa nila.."
...
"hindi ka namin malilimutan..."
...
"walang iwanan ha..."
...
Hay,,nakakalungkot talagang isipin. Tapos isa pang nakakainis e yung malalaman mong galit pala si ganito sayo...diba?? Hindi ko naman alam kung ano nagawa ko...minsan alam ko nagawa ko pero ang alam ko tapos na yun..ok na kami...
ANO BA???
Lahat na lang wala ako....
*DI AKO MAGANDA PHYSICALLY, EMOTIONALLY AND MENTALLY
*HINDI AKO MAYAMAN...AT ANG MASAKLAP HINDI KO PA MABILI ANG ILANG MURA NA NGA LANG NA GUSTO KO
*MARAMING GALIT AT AYAW NA TAO SAKIN...PARTIDA YUNG IBA KAHIT DI KO KILALA
AND LAST...
*WALA AKONG FRIENDS...
So ngayon magtatanong uli ako...
Ano ba'ng purpose ko dito sa mundo???
eerrrrr.....baduy!!!!!
A girl asked a guy if he thought she was pretty and he said no. She
asked him if he would want to be with her forever and he said no. She
then asked him if she were to leave would he cry, and once again he
replied with a no. She had heard enough. As she walked away,tears
streaming down her face the boy grabbed her arm and ...said... .
You're not pretty you're beautiful.
I don'twant to be with you forever. I NEED to be with you forever.
And I wouldn't cry if you walked away...I'd die... ♥♥
asked him if he would want to be with her forever and he said no. She
then asked him if she were to leave would he cry, and once again he
replied with a no. She had heard enough. As she walked away,tears
streaming down her face the boy grabbed her arm and ...said... .
You're not pretty you're beautiful.
I don'twant to be with you forever. I NEED to be with you forever.
And I wouldn't cry if you walked away...I'd die... ♥♥
24 March 2010
migraine
Biglang nag-play ang kantang migraine ng moonstar88. Sinearch ko ang lyrics para sana i-post dito...kaso ang tumambad sakin ay ang migraine na sakit ng ulo mula sa wikipedia. Binasa ko ito at nakita ko ang ilang sintomas na nararamdaman ko. Sabi ng nurse sa school ko nung high school, may migraine na daw ako..
Meron kasi akong severe headache...grabe anlupet di ito biro...hindi ako mapakali pag inaatake ako nito. Tumatagal siya ng ilang oras...at ilang araw pa nga kung minsan,...hindi siya basta basta nawawala. Nandyan iuntog ko ulo ko sa pader, o kaya pinadadag-anan ko sa kapatid ko ang ulo ko..sa sobrang sakit! Tapos minsan tinutulog ko..swerte kapag nawala paggising...pero madalas hindi. Pag nawala naman sandali lang...maya-maya anjan nanaman. Tapos pag tumawa, ngumiti o nagsalita ako sumasakit ng bonggang bongga. Para akong nabubuang talaga. Haizt. Tapos minsan nasusuka na lang ako sa sakit ng ulo..hindi ko magets kung bakit. Nahihilo ako tsaka sensitive sa light at noise. Katulad na la ng nung grad namin nung 4th year high school...grabe sakit ng ulo ko dahil sa liwanag ng mga ilaw...nung high school ako madalas ayoko ng maliwanag kahit ilaw ng cell phone ko ayoko makita kasi nga masakit sa mata at ulo. Tapos pag maingay...paksyet!
May migraine na ba ko sa lagay na to?? Tingin niyo??
Ayokong ayoko na umaatake to...kasi parang mas gugustuhin mo pang mamatay na kesa maranasan pa to...
Ang malupit pa dun hindi ako nainom ng gamot. Dati nainom ako..kaso wala namang epekto..ganun pa rin...walang 'k' ang mga pain reliever at mga biogesic and whatever. Pati mga pampahid na menthol pinatulan ko na...naubos na lang ng walang nagagawa sakin. Ngayon di na ko nainom ng gamot kasi natatakot na ko...madalas kasi akong ma-choke.
Hmm...hay....hindi ko alam. Sana lang wag na uli siyang umatake..asa pa ko...
Meron kasi akong severe headache...grabe anlupet di ito biro...hindi ako mapakali pag inaatake ako nito. Tumatagal siya ng ilang oras...at ilang araw pa nga kung minsan,...hindi siya basta basta nawawala. Nandyan iuntog ko ulo ko sa pader, o kaya pinadadag-anan ko sa kapatid ko ang ulo ko..sa sobrang sakit! Tapos minsan tinutulog ko..swerte kapag nawala paggising...pero madalas hindi. Pag nawala naman sandali lang...maya-maya anjan nanaman. Tapos pag tumawa, ngumiti o nagsalita ako sumasakit ng bonggang bongga. Para akong nabubuang talaga. Haizt. Tapos minsan nasusuka na lang ako sa sakit ng ulo..hindi ko magets kung bakit. Nahihilo ako tsaka sensitive sa light at noise. Katulad na la ng nung grad namin nung 4th year high school...grabe sakit ng ulo ko dahil sa liwanag ng mga ilaw...nung high school ako madalas ayoko ng maliwanag kahit ilaw ng cell phone ko ayoko makita kasi nga masakit sa mata at ulo. Tapos pag maingay...paksyet!
May migraine na ba ko sa lagay na to?? Tingin niyo??
Ayokong ayoko na umaatake to...kasi parang mas gugustuhin mo pang mamatay na kesa maranasan pa to...
Ang malupit pa dun hindi ako nainom ng gamot. Dati nainom ako..kaso wala namang epekto..ganun pa rin...walang 'k' ang mga pain reliever at mga biogesic and whatever. Pati mga pampahid na menthol pinatulan ko na...naubos na lang ng walang nagagawa sakin. Ngayon di na ko nainom ng gamot kasi natatakot na ko...madalas kasi akong ma-choke.
Hmm...hay....hindi ko alam. Sana lang wag na uli siyang umatake..asa pa ko...
YeN...
I dream of him every night,,,
I think of him each hour...
I remember him every second of my life...
He's everything to me...
But I have to let him go....
I have to forget him........
Or else.........
someone will suffer...
because of my selfishness....
I think of him each hour...
I remember him every second of my life...
He's everything to me...
But I have to let him go....
I have to forget him........
Or else.........
someone will suffer...
because of my selfishness....
aww..
Ano ba yan..marami akong gustong sabihin pero mas maraming nag-iinterupt saken..kainis...haizt!!!!!!!!!!
23 March 2010
ready for retirement...
Kanina, mga kani-kanina lang,...aa hindi kanina pa pala...habang nagko-computer kami ng kapatid ko dito sa taas, may kumatok. Si Mama pala, pero nag-iisa siya. Sabi niya, bumagal daw ang takbo ng motor dun banda sa Greenfield School na nung una di ko pa na-gets kung saan. So pinaayos muna doon ni Papa. After namin kumain mga ilang minutes na matagal din...dumating si Papa..pagod na pagod. Gulat kami kasi walang tunog ng motor...yun pala... tinulak niya yung motor namin mula dun sa pagawaan hanggang bahay. Eh lintsak, napakalayo nun at marami pang 'ups and downs' bago makarating sa bahay.
Well, ayun usie ako ee...syempre naki-epal ako sa chikahan nila ni Mama about sa motor...nung una nagana pa siya...kaso nung pinagawa lalong yun di na umandar. Nakalungkot yung reaksyon ni Papa as in parang disappointed na ewan. Parang naiiyak na ewan. Kasi naman, una sa lahat, ayoko mang sabihin (dahil sabi nga nila dapat lagi mong sinasabi na may pera ka...) wala kaming pera. Hirap talaga ngayon. As in nararamdaman ko na ang epekto ng krisis...pati nga El Niño ee ramdam ko ee...
Hay nako...nalulungkot ako kanina habang pinagmamasdan ko si Papa, lalo na yung motor niya. 12 taon na kami nitong pinagsisilbihan. Oo, matagal na at pwede niyong sabihin na maaari na namin itong sindihan. Pero hindi. Ayoko. Nagkaroon na kami ng pangalawang motor na mas bago sa kanya noon pero yun pa ang naunang na-dispatsa namin.
Mahirap siyang palitan. Noong bago pa lang namin iyong nabili, kitang kita ko kung gaano kasaya si Papa. Iyon ang kauna-unahang sasakyang naipundar nila ni Mama mula sa pagtitinda.
First everything.
Dito natuto si Papa mag-motor. Ito ang naging bestfriend niya. Saan man siya magpunta, kasama niya ito. Napakalaki ng naitulong nito sa pamilya namin. Naaalala ko pa noon, napakalakas pa niya...parang si Papa. Pero ngayon....it's ready for retirement..
Kahit na ganon, ayoko pa rin siyang ibenta o palitan. I want it to stay. Actually, I still hope na maaayos pa yun. Sa dinami-dami na nitong pinagdaanan, ngayon pa siya susuko...naman diba! Sabi ko nga kanina kay Papa..kung yung mga kalansay ng mga motor nakilos pa...yun pa kaya na buo pa....
Nagpahinga lang sandali yun. Isipin ko na lang na nagkasakit siya...at gagaling din. Mabuti ang Diyos hindi lang sa mga tao kundi pati sa mga bagay. Alam kong papagalingin siya ni God.
Bukas, magcocommute si Papa sa pamamalengke. Gusto ko man siyang tulungan, hindi na rin kasi alam kong mas magiging hassle lang pag andun pa ko.
On the other hand, nakakadagdag lang to ng tampo kay Kuya kasi antamad niya...hindi man lang magkusang tumulong sa amin. Nakakainis.
Well, ayun usie ako ee...syempre naki-epal ako sa chikahan nila ni Mama about sa motor...nung una nagana pa siya...kaso nung pinagawa lalong yun di na umandar. Nakalungkot yung reaksyon ni Papa as in parang disappointed na ewan. Parang naiiyak na ewan. Kasi naman, una sa lahat, ayoko mang sabihin (dahil sabi nga nila dapat lagi mong sinasabi na may pera ka...) wala kaming pera. Hirap talaga ngayon. As in nararamdaman ko na ang epekto ng krisis...pati nga El Niño ee ramdam ko ee...
Hay nako...nalulungkot ako kanina habang pinagmamasdan ko si Papa, lalo na yung motor niya. 12 taon na kami nitong pinagsisilbihan. Oo, matagal na at pwede niyong sabihin na maaari na namin itong sindihan. Pero hindi. Ayoko. Nagkaroon na kami ng pangalawang motor na mas bago sa kanya noon pero yun pa ang naunang na-dispatsa namin.
Mahirap siyang palitan. Noong bago pa lang namin iyong nabili, kitang kita ko kung gaano kasaya si Papa. Iyon ang kauna-unahang sasakyang naipundar nila ni Mama mula sa pagtitinda.
First everything.
Dito natuto si Papa mag-motor. Ito ang naging bestfriend niya. Saan man siya magpunta, kasama niya ito. Napakalaki ng naitulong nito sa pamilya namin. Naaalala ko pa noon, napakalakas pa niya...parang si Papa. Pero ngayon....it's ready for retirement..
Kahit na ganon, ayoko pa rin siyang ibenta o palitan. I want it to stay. Actually, I still hope na maaayos pa yun. Sa dinami-dami na nitong pinagdaanan, ngayon pa siya susuko...naman diba! Sabi ko nga kanina kay Papa..kung yung mga kalansay ng mga motor nakilos pa...yun pa kaya na buo pa....
Nagpahinga lang sandali yun. Isipin ko na lang na nagkasakit siya...at gagaling din. Mabuti ang Diyos hindi lang sa mga tao kundi pati sa mga bagay. Alam kong papagalingin siya ni God.
Bukas, magcocommute si Papa sa pamamalengke. Gusto ko man siyang tulungan, hindi na rin kasi alam kong mas magiging hassle lang pag andun pa ko.
On the other hand, nakakadagdag lang to ng tampo kay Kuya kasi antamad niya...hindi man lang magkusang tumulong sa amin. Nakakainis.
20 March 2010
The hell...I was shocked!
While practicing at a friend's house for the presentation tomorrow in our English subject, I glanced at my cellular phone and found a text message from someone who's number is not saved on my phonebook. As I read the message, I was shocked to see the name of Zafirah in the message. It says there:
El0e..uzta..
E2 new # q..
GM
Zafirah
(her real name actually, but I have to use her code name for security purposes)
~>Life is a bitch, Then you'll die <~
I did not understand the last line but it doesn't matter for me. What matters is....the message. But I doubt if it's really her...but she's the only Zafirah I knew. Well, I really want to reply but I preferred not because I still don't want to open a communication and then again I'll end up being the bad one. You know...like what happened the last time we chat on the net. Well, if she really forgave me, then that's good. But for now. I think I should have to change myself first before attaching myself to them again. I hate it when I make someone feel bad...but then I just can't control it. I am designed to annoy people. Ha.....
El0e..uzta..
E2 new # q..
GM
Zafirah
(her real name actually, but I have to use her code name for security purposes)
~>Life is a bitch, Then you'll die <~
I did not understand the last line but it doesn't matter for me. What matters is....the message. But I doubt if it's really her...but she's the only Zafirah I knew. Well, I really want to reply but I preferred not because I still don't want to open a communication and then again I'll end up being the bad one. You know...like what happened the last time we chat on the net. Well, if she really forgave me, then that's good. But for now. I think I should have to change myself first before attaching myself to them again. I hate it when I make someone feel bad...but then I just can't control it. I am designed to annoy people. Ha.....
I hate it when bad things happen at the end of a perfect day...I love it when perfect things happen at the end of a ruined day...
I was disappointed about the happenings today...but one thing changed my mood. I was really happy upon arriving in our house. I came home at 9:30 in the evening, and I expect my parents and my younger sister preparing to sleep and finished eating meals. I am also expecting terrifying questions from my mother why the hell I came home very late.
But then, God is good. He doesn't want me to sleep this night without experiencing another good reason why I should still live.
My family waited for me to arrive before eating the dinner. They really wanted to celebrate the success of mine in the admission exam at the College of Divine Wisdom and the awards my sister received (she's the 2nd honor in their class...she really made me proud.!!). I was touched for that fact that like what Ate Shell said, I have people around me who love me so much..I just don't see or allow myself to see them.
Well, I really enjoyed eating with them. It was the best part of my day. That was a very unforgettable moment in my life. The Sr. Pedro (whole roasted chicken) and the Red Ribbon Chocolate Cake is the most delectable food I ate today. I love it. I love this day.
I THANK GOD FOR THIS DAY.
But then, God is good. He doesn't want me to sleep this night without experiencing another good reason why I should still live.
My family waited for me to arrive before eating the dinner. They really wanted to celebrate the success of mine in the admission exam at the College of Divine Wisdom and the awards my sister received (she's the 2nd honor in their class...she really made me proud.!!). I was touched for that fact that like what Ate Shell said, I have people around me who love me so much..I just don't see or allow myself to see them.
Well, I really enjoyed eating with them. It was the best part of my day. That was a very unforgettable moment in my life. The Sr. Pedro (whole roasted chicken) and the Red Ribbon Chocolate Cake is the most delectable food I ate today. I love it. I love this day.
I THANK GOD FOR THIS DAY.
19 March 2010
Signature!!!
Wooohooo!!! may signature ako....ayan o...see?? ok ba??? Pangit no...minadali kasi ee...yaan niyo gagawa ako ng bago pag nagka-time na ko...as for now yan muna gagamitin ko kasi busy pa ko...tsaka ok naman siya kahit papano diba...hehe...Lady Kyu...kyot!hahahaha!!!!!!!!!!!!!!! Ang cute ng hearts...feeling ko tuloy babaeng babae ako...kaso sana pala yung ibang style na lang pinili ko para mas mukhang signature....mas pangit mas maganda diba... (ano daw???) hahaha!!! Nakakatamad naman...niaantok na ko...tulog na nga ko...geh geh..babush!!!18 March 2010
yabang mo te!!!! selos tuloy ako!!!! amp ka!!!!
Hayun o..sa totoo lang inaantok na talaga ako..naka-idlip na nga ako e...pero pinipilit kong ibuka ang mata ko makapag-post lang dito..may chika kasi ko!!!!!hahahaha!!
Diba kahapon sabi ko last day ko ng makikita si crush ko. E kanina alam mo yun si Taray Queen tinamad siyang gawin yung project naming powerpoint. Tapos pagdating sa Lroom nalaman niyang hindi makakaag-exam pag wala nun. Akala ko mapapanindigan na niyang tamad siya di naman pala kaya. Kaya yun ako ayun sinamahan ko siyang hanapin yung hinayupak na may hawak ng flash drive na kung nasaan yung ginawa naming powerpoint presentation para sana sa english namin nung midterm. Kahit na gusto ko na talagang mag-exam...kailangan ko uling magsakripisyo. haha.
Edi ayun. as usual mapaglaro ang tadhana, nagkasalisi kami nung may hawak ng flash drive. So binalikan niya yun sa school. Sabi ko papuntahin na lang..e ayaw so pumunta siya...ayoko ng bumalik ng school kasi ang layo...ayun antagal kong nag-antay...ambagal talagang kumilos nung Taray Queen na yun...di man lang naisip na ako mag-eexam pa...duh!!
Ayun tinulungan ko siya...tapos habang ginagawa namin yun naisip ko..."shet, malamang sa malamang hindi ako makakapag-exam ngayon,,..magkikita pa kami next week ni crush ko..." at buong kilig akong humagikhik. Akala tuloy ni Taray pinagtatawanan ko siya.
Wala lang...hindi ko alam kung sasaya ako...habang pabalik na kami ng school nung natapos na kami...ewan ko ba...basta!
Tapos yun umabot pa siya sa oras..hindi siya na-minusan....(daya nga e...tingnan mo yun aa..ako nagkanda puyat-puyat para matapos ng maaga powerpoint ko tapos siya instant tapos wala ok pa...haizt! LIFE'S NOT FAIR NANAMAN!!!)
Tapos yun pina-check na niya. Naiinis ako kay Taray...ang yabag masyado!!! paulit ulit niyang sinasabi hanggang nakauwi na kami na lagi na lang daw sinasabi sa kanya ni crush ko na "it's quiet interesting...!!" tuwing may sina-submit daw siya. Gaga ba siya ano pa bang sinubmit namin bukod dun??? pauso!!! kainis!! Ayoko sanang magsalita ng di maganda kasi love ko yun si Taray kasi mabait siya saken minsan kaso kasi dito ko na lang ilalabas lahat diba...ayun nga...ang yabang!!!!!!!
Selos ako! Talaga! Gusto ko kasi ako lang mapansin ni crush ko ee..hahahaha!!!joke lang.
Naisip ko nga..."sayo sinabi 'it's quite interesting', saken 'very interesting'...mas ok yun.."....kaso nung hinanap ko ang meaning ng quite at very ito ang lumabas...
QUITE
Diba kahapon sabi ko last day ko ng makikita si crush ko. E kanina alam mo yun si Taray Queen tinamad siyang gawin yung project naming powerpoint. Tapos pagdating sa Lroom nalaman niyang hindi makakaag-exam pag wala nun. Akala ko mapapanindigan na niyang tamad siya di naman pala kaya. Kaya yun ako ayun sinamahan ko siyang hanapin yung hinayupak na may hawak ng flash drive na kung nasaan yung ginawa naming powerpoint presentation para sana sa english namin nung midterm. Kahit na gusto ko na talagang mag-exam...kailangan ko uling magsakripisyo. haha.
Edi ayun. as usual mapaglaro ang tadhana, nagkasalisi kami nung may hawak ng flash drive. So binalikan niya yun sa school. Sabi ko papuntahin na lang..e ayaw so pumunta siya...ayoko ng bumalik ng school kasi ang layo...ayun antagal kong nag-antay...ambagal talagang kumilos nung Taray Queen na yun...di man lang naisip na ako mag-eexam pa...duh!!
Ayun tinulungan ko siya...tapos habang ginagawa namin yun naisip ko..."shet, malamang sa malamang hindi ako makakapag-exam ngayon,,..magkikita pa kami next week ni crush ko..." at buong kilig akong humagikhik. Akala tuloy ni Taray pinagtatawanan ko siya.
Wala lang...hindi ko alam kung sasaya ako...habang pabalik na kami ng school nung natapos na kami...ewan ko ba...basta!
Tapos yun umabot pa siya sa oras..hindi siya na-minusan....(daya nga e...tingnan mo yun aa..ako nagkanda puyat-puyat para matapos ng maaga powerpoint ko tapos siya instant tapos wala ok pa...haizt! LIFE'S NOT FAIR NANAMAN!!!)
Tapos yun pina-check na niya. Naiinis ako kay Taray...ang yabag masyado!!! paulit ulit niyang sinasabi hanggang nakauwi na kami na lagi na lang daw sinasabi sa kanya ni crush ko na "it's quiet interesting...!!" tuwing may sina-submit daw siya. Gaga ba siya ano pa bang sinubmit namin bukod dun??? pauso!!! kainis!! Ayoko sanang magsalita ng di maganda kasi love ko yun si Taray kasi mabait siya saken minsan kaso kasi dito ko na lang ilalabas lahat diba...ayun nga...ang yabang!!!!!!!
Selos ako! Talaga! Gusto ko kasi ako lang mapansin ni crush ko ee..hahahaha!!!joke lang.
Naisip ko nga..."sayo sinabi 'it's quite interesting', saken 'very interesting'...mas ok yun.."....kaso nung hinanap ko ang meaning ng quite at very ito ang lumabas...
QUITE
1. (adv) to the greatest extent; completely; "you''re quite right"; "she was quite alone"; "was quite mistaken"; "quite the opposite"; "not quite finished"; "did not quite make it"
2. (adv) to a degree (not used with a negative); "quite tasty"; "quite soon"; "quite ill"; "quite rich"
3. (adv) of an unusually noticeable or exceptional or remarkable kind (not used with a negative); "her victory was quite something"; "she''s quite a girl"; "quite a film"; "quite a walk"; "we''ve had quite an afternoon"
4. (adv) actually or truly or to an extreme; "was quite a sudden change"; "it''s quite the thing to do"; "quite the rage"; "Quite so!"
http://wordhut.com/definitions/quite.htm
VERY
http://wordhut.com/definitions/quite.htm
VERY
1. (adv) used as intensifiers; `real'' is sometimes used informally for `really''; `rattling'' is informal; "she was very gifted"; "he played very well"; "a really enjoyable evening"; "I''m real sorry about it"; "a rattling good yarn"
2. (adv) precisely so; "on the very next page"; "he expected the very opposite"
http://wordhut.com/?search=very
Kainis!!! Tingnan niyo mas ok yung meaning ng quite sa very... T_T
Nakakalungkot..mas na-appreciate niya yung kay Taray kahit di pa niya napapanood...kakaselos talaga...!!!!
Hay...wala na...ayoko na talaga kay crush ko...ayoko na..hai,..
E hindi naman magagawa ni Taray yun kung hindi ko tinuro sa kanya kung paano...tsaka 2007 gamit niya kaya mas maganda ang features...e ako kinailangan kong ilimita sa 2003 kasi nag-present ako s Lroom..pota!....buti pa siya send na lang sa email..kainis. Kainis talaga. Bat kaya ganun no may mga tao talagang pinapaburan lagi ng tadhana...
Naiinis talaga ako...
http://wordhut.com/?search=very
Kainis!!! Tingnan niyo mas ok yung meaning ng quite sa very... T_T
Nakakalungkot..mas na-appreciate niya yung kay Taray kahit di pa niya napapanood...kakaselos talaga...!!!!
Hay...wala na...ayoko na talaga kay crush ko...ayoko na..hai,..
E hindi naman magagawa ni Taray yun kung hindi ko tinuro sa kanya kung paano...tsaka 2007 gamit niya kaya mas maganda ang features...e ako kinailangan kong ilimita sa 2003 kasi nag-present ako s Lroom..pota!....buti pa siya send na lang sa email..kainis. Kainis talaga. Bat kaya ganun no may mga tao talagang pinapaburan lagi ng tadhana...
Naiinis talaga ako...
Take note:
Hindi man lang nagpasalamat si Taray Queen ever since. Selfish na mayabang pa. Feeling niya rin kasi napakatalino niya,,,....amp!!!
Hindi man lang nagpasalamat si Taray Queen ever since. Selfish na mayabang pa. Feeling niya rin kasi napakatalino niya,,,....amp!!!
I hate this day!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ok na sige na matutulog na ko...
Naaawa na kasi ako sa sarili ko..para na kong adik sa laki ng eyebags ko. latang lata na katawan ko pero kasi inspired ako kaya ayun ganado pa rin. Hirap talaga pag ganitong may tama ako sa isang tao e. amp!
Sige good night..!! Bukas ulit!!!!
Sige good night..!! Bukas ulit!!!!
ayoko pa!!!!!!!!!!!
Ayoko pang matulog!!!!!!!!!sarap mag-type!!!!!!!feel na feel ko infairness...pano kaya ko ng mag-type ng di masyadong natingin sa keyboard. haha.
niaantok na ko pero madami pa kong gustong ikwento..
...kaso kasi maaga akong papasok bukas kasi baka at malamang sa malamang eh yun na ang huli naming pagkikita ni crush ko (except na lang pag dinalaw ko pa siya sa 'Lroom'). Hay, di ko na nga pala siya crush no. hahahaha. Siguro bukas pag nakita ko yun matatawa ako. Ang post ko nga sa fb ko e "papasok ako ng maaga bukas kasi last day ko na siyang makikita". Parang tanga talaga. Tapos nung nakaraang gabi ata yun yung initials naman niya post ko. Grabe parang tanga. Hayaan mo na crush lang naman. Tsaka tapos na my gosh!hahaha!!!he's married (period).
17 March 2010
ulol
Hay nako kanina pa ko mukhang tanga....alam mo yun..na-eexcite akong makita kung nag-reply na si crush ko sa email...pero wala. Tapos naisip ko kanina habang nakahiga ako sa kama na i-search ko kaya kung may fb siya...kaso naisip ko pano kung may picture sila ng asawa niya dun edi hurt ako...ayun nawala na feelings ko di ko na siya crush. parang tanga lang.
10 powerful ways to deal with anger.. (Sri Chinmoy Inspiration)
1. When you are angry say nothing.
If we speak in anger we will definitely aggravate the situation and quite likely hurt the feelings of others. If we speak in anger we will find that people respond in kind, creating a spiral of negative anger. If we can remain outwardly silent it gives time for the emotion of anger to leave us.
“When angry count to ten before you speak. If very angry, count to one hundred. “
2. Be indifferent to those who seek to make us angry.
Some people may unfortunately take a malicious pleasure in trying to make you mad. However, if we can feel indifferent to them and their words; if we feel it is beyond our dignity to even acknowledge them, then their words and actions will have no effect. Also, if we do not respond in any way to their provocation, they will lose interest and not bother us in the future.
3. Use reason to stop anger.
When we feel anger coming to the fore try to take a step back and say to yourself “This anger will not help me in any way. This anger will make the situation worse.” Even if part of us remains angry our inner voice is helping us to distance our self from the emotion of anger.
4. Look kindly upon Others.
Another visualisation, suggested by spiritual teacher Paramhansa Yogananda, is to see the anger-rousing agent as a 5 year old child. If you think of the other person as a helpless 5 year old child your compassion and forgiveness will come to the fore. If your baby brother accidentally stabbed you, you would not feel anger and desire to retaliate. Instead, you would just feel he is just too young to know any better. This exercise may be particularly useful for close members of the family who at times evoke your anger.
5. Value Peace more than anger.
If we value peace of mind as our most important treasure we will not allow anger to remain in our system. As Sri Chinmoy says:
“You may have every right to be angry with someone, but you know that by getting angry with him you will only lose your precious peace of mind..”
6. Always try to understand those who are cross.
Don’t worry about feeling the need to defend yourself from their criticisms. If you can remain detached and calm they may begin to feel guilty about venting their anger on you. Inspired by your example of calmness, they will seek subconsciously to do the same.
7. Focus on Something Completely Different.
Suppose someone has done something to make you angry. Think about something which will make you happy. The best antidote to negativity is to focus on the positive.
8. Breathe Deeply.
The simple act of breathing deeply will help considerably with removing anger.
9. Meditation.
Practise meditation regularly to bring your inner peace to the fore. If we can have an inner access to our inner peace we will be able to draw upon this during testing times. – How to Meditate
10. Smile
When we smile we defuse many negative situations. To smile is offer goodwill to others. Smiling costs nothing but can effectively defuse tense situations.
Photo credit: Ranjit Swanson, Sri Chinmoy Centre Galleries
ayoko!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
May crush ako. Pero ayoko siyang maging crush. Kanina pinipigilan ko pa sarili ko...aaa...last week pa pala...pero wala e...yun na e...crush ko na siya..kahit bading siya....yan nanaman....nagkaka-crush nanaman ako sa taong di pwede.
Bading
May asawa
Malayo ang estado ng buhay sa kin
May anak na
Taken na
Same sex pa
Grabe...patong patong na kasalanan ko aa...haha..sana di ako ma-inlove sa kanya...kasi dagdag siya sa listahan. haha., pero di yan..aalis na ko sa school na yun...di na kami magkikita T_T. Joke! Me pag-iyak?hahahaha!!
Basta ayoko. Kanina ko pa hinahampas ang dibdib ko (yung chest a...hindi breast..flat na nga hahampasin ko pa..). Ayoko magkagusto kahit kanino. Kay phantom love lang. Joke!
Ah basta,.wag lang sa kanya...di ito pwede.
Sabagay crush lang naman...ako naman assuming masyado love agad nasa isip...pero kasi diba...di naman imposible..basta!!!
Good night na nga...antok lang to...lasing na lasing na ko sa antok.
Bading
May asawa
Malayo ang estado ng buhay sa kin
May anak na
Taken na
Same sex pa
Grabe...patong patong na kasalanan ko aa...haha..sana di ako ma-inlove sa kanya...kasi dagdag siya sa listahan. haha., pero di yan..aalis na ko sa school na yun...di na kami magkikita T_T. Joke! Me pag-iyak?hahahaha!!
Basta ayoko. Kanina ko pa hinahampas ang dibdib ko (yung chest a...hindi breast..flat na nga hahampasin ko pa..). Ayoko magkagusto kahit kanino. Kay phantom love lang. Joke!
Ah basta,.wag lang sa kanya...di ito pwede.
Sabagay crush lang naman...ako naman assuming masyado love agad nasa isip...pero kasi diba...di naman imposible..basta!!!
Good night na nga...antok lang to...lasing na lasing na ko sa antok.
16 March 2010
Kaya ko. KAYA KO.
Haha!!!!Ang saya ko ngayong araw na ito...ngayon lang kasi ako nakatapos ng isang presentableng powerpoint presentation.Proud ako kasi as in todo effort ako dun. Talagang pinagpuyatan ko siya kagabi para matapos at piangkagastusan ko talaga siya infairness to me ha!
And worth it naman dahil nakakuha ako ng 98% na grade. Bawing bawi ang pagod sa mga papuri pa lang ng mga kaklase ko. Ang sarap pala ng ganitong feeling...yung may natatapos kang gawin at alam mo sa sarili mong ginawa mo yun at di ka umasa sa iba.
Kaya ko pala.
KAYA KO PALA.
KAYA KO PALA.
KAYA KO PALA.
Sarap talaga! Buti na lang individual yun. Pag groupings kasi, wala, wala akong naa-achieve...wala akong maipagmalaki na kaya kong gawin sa sarili ko...hindi kasi ako pansinin sa grupo e. Tagasunod lang. Kaya ko pala. Astig. Iba talaga nagagawa pag di ka tinatamad. Buti na lang natututo na kong mag-prioritize ngayon. Ang saya ko talaga!!!!!!!!!!!!!
And worth it naman dahil nakakuha ako ng 98% na grade. Bawing bawi ang pagod sa mga papuri pa lang ng mga kaklase ko. Ang sarap pala ng ganitong feeling...yung may natatapos kang gawin at alam mo sa sarili mong ginawa mo yun at di ka umasa sa iba.
Kaya ko pala.
KAYA KO PALA.
KAYA KO PALA.
KAYA KO PALA.
Sarap talaga! Buti na lang individual yun. Pag groupings kasi, wala, wala akong naa-achieve...wala akong maipagmalaki na kaya kong gawin sa sarili ko...hindi kasi ako pansinin sa grupo e. Tagasunod lang. Kaya ko pala. Astig. Iba talaga nagagawa pag di ka tinatamad. Buti na lang natututo na kong mag-prioritize ngayon. Ang saya ko talaga!!!!!!!!!!!!!
gahaman? selfish?
Kanina, final examination namin sa Values. Si Taray Queen diba katabi ko yun. Sabi niya sakin before mag-start ang exam, magtatanong daw siya sa akin kasi nung time lang na yun siya nag-start mag-review. Sabi ko pareho lang kami pero kung magtatanong siya, I'll try my very best.
Tapos yun exam na. Maya-maya narinig ko si Betty Boobs na nasa harap ko that time na nagtatanong kay Mam kung ano ba sagot sa #10 sa identification. Si Mam naman nagbibigay ng clue...sinabi niya kay Betty na ni-lesson namin yun. Ako, syempre alam ko yun. Si Betty ayun feeling madadala sa ganda si Mam...feeling close. Tapos nagtanong siya kay Taray Queen. Sinabi naman ni Taray Queen yung sagot. Nainis ako. Kasi ayoko kay Betty. Pero di yun ang rason. Ang reason is, nainis ako dahil sinabi ni Taray Queen kay Betty yung sagot...di ba siya nag-iisip? Mamaya ma-perfect pa ni Betty yung exam dahil sa kanya. Pero di ko siya masisisi..kasi mas malapit siya kay Betty..tingin ko nga pag nag-away kami nun...ako kawawa kasi silang lahat kampi dun. By the way, ayun na nga..tapos na ko mag-exam so nag-nap ako. Narinig ko si Taray Queen na nagtatanong. Hindi ako umiimik kasi inis nga ko diba...akala ko sakin siya nagtatanong. After ng exam kinuwento niya sa amin na..ayaw naman daw talaga niyang ibigay ang sagot kay Betty, kaso naisip niya parang paunang bayad niya yun kay Betty. Nagsabi siya ng sagot, so expect niya na tutulungan din siya ni Betty. Nung nagtanong siya ng example kay Betty (hindi siya nagtatanong ng sagot...laging example pero parang ganun na rin ang kalalabasan nun...). At alam niyo ba? Hindi siya pinansin nito. Hindi daw siya binigyan ng example. Nakita ko sa mukha niya ang matinding disappointment lalo pa't malapit niya ngang kaibigan si Betty. Di na siya nag-react pagkatapos niya magkwento...halatang pigil ang salita at gustong sabihin dahil yung dalawa naming kasama, bale silang tatlo na tangi kong kasama...e...malapit talaga dun kay Betty. Pati yung 2 di nakapag-react..nagkakapaan pa kung may magsasalita against kay Betty. Ako wala na lang. Patay malisya. Kasi ayoko mag-comment...ako kawawa...ayaw nila ng nasasaktan ng iba si Betty. Bahala sila. Basta...ang akin..ganun ba ang kaibigan nila? Sila,...handa silang magsakripisyo para sa kanya,...handa silang suungin ang mga away para lang ipagtanggol si Betty,,na ni minsan hindi naman sila inisip. Hay ewan!
Tapos yun exam na. Maya-maya narinig ko si Betty Boobs na nasa harap ko that time na nagtatanong kay Mam kung ano ba sagot sa #10 sa identification. Si Mam naman nagbibigay ng clue...sinabi niya kay Betty na ni-lesson namin yun. Ako, syempre alam ko yun. Si Betty ayun feeling madadala sa ganda si Mam...feeling close. Tapos nagtanong siya kay Taray Queen. Sinabi naman ni Taray Queen yung sagot. Nainis ako. Kasi ayoko kay Betty. Pero di yun ang rason. Ang reason is, nainis ako dahil sinabi ni Taray Queen kay Betty yung sagot...di ba siya nag-iisip? Mamaya ma-perfect pa ni Betty yung exam dahil sa kanya. Pero di ko siya masisisi..kasi mas malapit siya kay Betty..tingin ko nga pag nag-away kami nun...ako kawawa kasi silang lahat kampi dun. By the way, ayun na nga..tapos na ko mag-exam so nag-nap ako. Narinig ko si Taray Queen na nagtatanong. Hindi ako umiimik kasi inis nga ko diba...akala ko sakin siya nagtatanong. After ng exam kinuwento niya sa amin na..ayaw naman daw talaga niyang ibigay ang sagot kay Betty, kaso naisip niya parang paunang bayad niya yun kay Betty. Nagsabi siya ng sagot, so expect niya na tutulungan din siya ni Betty. Nung nagtanong siya ng example kay Betty (hindi siya nagtatanong ng sagot...laging example pero parang ganun na rin ang kalalabasan nun...). At alam niyo ba? Hindi siya pinansin nito. Hindi daw siya binigyan ng example. Nakita ko sa mukha niya ang matinding disappointment lalo pa't malapit niya ngang kaibigan si Betty. Di na siya nag-react pagkatapos niya magkwento...halatang pigil ang salita at gustong sabihin dahil yung dalawa naming kasama, bale silang tatlo na tangi kong kasama...e...malapit talaga dun kay Betty. Pati yung 2 di nakapag-react..nagkakapaan pa kung may magsasalita against kay Betty. Ako wala na lang. Patay malisya. Kasi ayoko mag-comment...ako kawawa...ayaw nila ng nasasaktan ng iba si Betty. Bahala sila. Basta...ang akin..ganun ba ang kaibigan nila? Sila,...handa silang magsakripisyo para sa kanya,...handa silang suungin ang mga away para lang ipagtanggol si Betty,,na ni minsan hindi naman sila inisip. Hay ewan!
natabunan ako nung nagsabog ng kagandahan kaya wala akong nasalo ni isang patak..
Ang galing naman...natutuwa talaga akong tingnan ang profile ng isang girl na itech sa facebook. Schoolmate ko siya nung highschool, bale first year college ako ngayon, 4th year high siya. Dati yung batang yun simple lang makapal ang kilay, di mo aakalaing gaganda siya ng bonggang bongga. As in iba na talaga siya ngayon..anlaking transformation. Tinatawag pa nga siyang wolverine pero ngayon...shet..ganda talaga!!
Tangkad...sexy...ganda...ano pa bang hahanapin mo sa kanya?
Sa isang photo album niya sa facebook nakalagay..."You can never be me"..e bago ko mabasa yun..naisip ko sana maging kasing ganda niya ako..naisip ko na kung sakaling magpaparetoke ako gusto ko katulad niya. Pero totoo ang sabi niya. I CAN NEVER BE LIKE HER. NEVER IN MY DREAMS. NEVER IN REALITY.
Wala lang, ang galing nila kasi nasalo na nila ang lahat ng kagandahan...pero bat ako hindi? wala? Ang nasalo ko puro kapangitan...pangit ugali, walang utak, walang talent, at higit sa lahat...WALANG GANDA.
Kahit man lang ganda na lang ee..buhay ka na...tingnan mo yung kaklase ko ngayong college...halos di pumasok pero buhay na buhay. Ganda kasi.
Kahit hindi na siya mag-aral kasi kikita naman siya sa modelling.
Hindi na niya kailangan maghanap ng lalaki kasi lalaki na mismo lumalapit sa kanya.. (fortunately, ako hindi ko naman kinailangan ever in my life na maghabol ng lalaki....haha...). Tapos hindi na niya kailangan pang magpaka-good girl..kahit pa talakera siya ok lang...kasi isang tahimik niya lang ok na, mabait na ulit image niya.
Isa pa, hindi siya nahihirapang mag-gain ng respeto mula sa isang tao kasi basta maganda ka, daig mo pa matanda sa respetong dapat ibigay sayo.
Tapos, yung mga magaganda, lahat ng konsiderasyon nasa kanila. Katulad nung iba kong classmate...may isa dun absent ng absent pero wag ka...lagi mataas grade nun. Pero bakit pag ako, araw araw at on time ako pumasok, nagkakanda kuba kuba na likod ko kakahabol sa klase..at sa paghihintay sa oras sa gitna ng 3 oras na vacant..pero wala...wala pa rin. Kulang pa din effort ko...NG GANDA.
Ano pa ba???
Yung mga magaganda kahit anong itsura nila maganda pa rin sila. Ewan ko ba...sila lang ang may karapatang magsuklay at di magsuklay...mag-make-up at di mag-make-up. Manamit ng kahit na ano...sila lang. Pag pangit ka tulad ko..di pwede yun.
Yung magaganda, sila lang ang may karapatang tumapak sa entabladong puno ng ilaw at tinitingala ng madla. Pag pangit, naku..ni humipo dun di pwede. Buti nga pag graduation nakakatikim ka pa ng stage e. Dun lang.
Hay...basta...andaming konsiderasyo at benepisyo ng pagiging maganda. Investment na, pension pa. Ganun lang yung. Pag maganda ka, insured ka na. Pag pangit ka pa, asa ka pa......
Buti pa ang kapatid ko...ilang taon na lang mula ngayon...masasali na siya sa parada ng mga mgaganda...at ako, mananatili habangbuhay sa likod niya. Habangbuhay kong titiisin ang panlalait ng aking tita. Ang hinayupak kong tita.
Kung magkakaroon man ako ng next life, sana maganda na ko...mayaman pa. Pa-experience naman.!
Tangkad...sexy...ganda...ano pa bang hahanapin mo sa kanya?
Sa isang photo album niya sa facebook nakalagay..."You can never be me"..e bago ko mabasa yun..naisip ko sana maging kasing ganda niya ako..naisip ko na kung sakaling magpaparetoke ako gusto ko katulad niya. Pero totoo ang sabi niya. I CAN NEVER BE LIKE HER. NEVER IN MY DREAMS. NEVER IN REALITY.
Wala lang, ang galing nila kasi nasalo na nila ang lahat ng kagandahan...pero bat ako hindi? wala? Ang nasalo ko puro kapangitan...pangit ugali, walang utak, walang talent, at higit sa lahat...WALANG GANDA.
Kahit man lang ganda na lang ee..buhay ka na...tingnan mo yung kaklase ko ngayong college...halos di pumasok pero buhay na buhay. Ganda kasi.
Kahit hindi na siya mag-aral kasi kikita naman siya sa modelling.
Hindi na niya kailangan maghanap ng lalaki kasi lalaki na mismo lumalapit sa kanya.. (fortunately, ako hindi ko naman kinailangan ever in my life na maghabol ng lalaki....haha...). Tapos hindi na niya kailangan pang magpaka-good girl..kahit pa talakera siya ok lang...kasi isang tahimik niya lang ok na, mabait na ulit image niya.
Isa pa, hindi siya nahihirapang mag-gain ng respeto mula sa isang tao kasi basta maganda ka, daig mo pa matanda sa respetong dapat ibigay sayo.
Tapos, yung mga magaganda, lahat ng konsiderasyon nasa kanila. Katulad nung iba kong classmate...may isa dun absent ng absent pero wag ka...lagi mataas grade nun. Pero bakit pag ako, araw araw at on time ako pumasok, nagkakanda kuba kuba na likod ko kakahabol sa klase..at sa paghihintay sa oras sa gitna ng 3 oras na vacant..pero wala...wala pa rin. Kulang pa din effort ko...NG GANDA.
Ano pa ba???
Yung mga magaganda kahit anong itsura nila maganda pa rin sila. Ewan ko ba...sila lang ang may karapatang magsuklay at di magsuklay...mag-make-up at di mag-make-up. Manamit ng kahit na ano...sila lang. Pag pangit ka tulad ko..di pwede yun.
Yung magaganda, sila lang ang may karapatang tumapak sa entabladong puno ng ilaw at tinitingala ng madla. Pag pangit, naku..ni humipo dun di pwede. Buti nga pag graduation nakakatikim ka pa ng stage e. Dun lang.
Hay...basta...andaming konsiderasyo at benepisyo ng pagiging maganda. Investment na, pension pa. Ganun lang yung. Pag maganda ka, insured ka na. Pag pangit ka pa, asa ka pa......
Buti pa ang kapatid ko...ilang taon na lang mula ngayon...masasali na siya sa parada ng mga mgaganda...at ako, mananatili habangbuhay sa likod niya. Habangbuhay kong titiisin ang panlalait ng aking tita. Ang hinayupak kong tita.
Kung magkakaroon man ako ng next life, sana maganda na ko...mayaman pa. Pa-experience naman.!
currently downloading mp3s
Hayun o...naaliw akong magdownload ng mga kanta..kasi kailangan kong mag download nung sa sayaw namin bukas e tatlo lang yun (dr. jones, barbie girl at shalala lala). Kaya yun naisip ko maghanap pa ng ibang songs para masaya. Kaso naparami ata download ko..haha...yaan mo na..pagkakasyahin ko...:)
Sana gumana sa cd player namin pati bukas sana gumana din.
Sana gumana sa cd player namin pati bukas sana gumana din.
Irah : Sabi ni Kuya miss ka na niya...
Lady Kyu : Pakisabi na lang mahal ko siya...
Irak : Korni niyo friend! (sabay batok)
Lady Kyu : (Iyak...T_T)
Hanggang Dito Nalang - Jimmy Bondoc
akala ko'y habang buhay tayo
akala ko hanggang dulo
kay haba pa ng kalsada
dito nga ba tayo bababa?
kung ganito na nga ba’ng usapan
kung dito na ang hangganan
dapat sigurong iwasan ang mga minsang kamustahan
mga nakasanayan dapat nang kalimutan
upang di tayo magkasakitan
hanggang dito nalang
hanggang dito nalang
ikaw ba ang nagbago o ako o tayo?
Baka..tayo…
hanggang dito nalang
hanggang dito nalang
kung tunay ang paalam
wag ka nang magparamdam
dahil humihirap lang
hanggang dito nalang
akala ko’y habambuhay ang awit
akala ko’y hanggang langit
kay haba pa ng kantahan
dito na ba tayo tatantan
kung ganito na nga ba’ng tadhana
sara'ng pinto at bintana
dapat sigurong iwasan ang pagkatok sa’ting nakaraan
mga nakaugalian dapat nang pagbawalan
sunugin na ang mga larawan
hanggang dito nalang
hanggang dito nalang
ikaw ba ang nagbago o ako o tayo?
Baka..tayo…
hanggang dito nalang
hanggang dito nalang
kung tunay ang paalam
wag ka nang magparamdam
dahil humihirap lang
hanggang dito nalang
ang ganda na sana
bakit biglang nag iba?
Ikaw ba ang nagbago o ako o tayo?
Palagay ko’y tayo
hanggang dito nalang
hanggang dito nalang
kung tunay ang paalam
wag ka nang magparamdam
dahil humihirap lang
kung tunay ang paalam
wag ka nang magparamdam
dahil humihirap lang
kung tunay ang paalam
wag ka nang magparamdam
dahil humihirap lang
hanggang dito nalang
15 March 2010
IF YOUR GIFT IS NOT PACKAGED THE WAY YOU WANT IT, IT'S BECAUSE IT IS BETTER PACKAGED THE WAY IT IS!
As I read the story of the diamond ring I posted earlier, tears ran down my face as I remember what happened last Christmas. Every year, my father keep on giving me greeting cards on different occasions. Because we're not rich, I thought it was the only thing my father could give me. One time before Christmas, I asked him why he kept on giving me cards instead of money or things I wanted. He just smiled but I can feel he's offended with my question. I never asked about it again after that day. I hate to see my father sad about me. Christmas eve came. I came home excitedly, and as I entered our sala, I saw 3 same wrapped gifts in our Christmas tree. I immediately grabbed the one where my name is written...oh! That 3 gifts are for my Kuya, younger sister and I. As I handed the gift, I felt a little bit sad because it is weightless..I mean..it is so light and when I started shaking it, it added to my disappointment because it's clear that the box inside is empty. I just laughed out loud when my father asked me to guess what's inside of what he calls "The Secret Box/Gift". I know for sure it has nothing inside. My brother's box had his shorts inside it because I was asked to open his box and put inside it the shorts. That was when I really thought the box for me and my sister is empty. Christmas came. We celebrated it happily like never before. After our celebration, we got inside our house to open the gifts. The last gift I get is my father's gift. I keep on telling my father that I know it's empty. On my mind I thought, my father is so poor all he can give us now is an empty box wrapped in a Christmas wrapper. I even told him he only wasted 3 whole Christmas wrappers for the empty gifts. But then I thanked him for it. Suddenly, my sister shouted and told me the box had money on it. When I checked mine, I saw 20 peso bills in one corner of the gift. And that's the secret of the gift. I was so happy to see and to have P400.00 all in all.
On the story, the woman left because she thought her husband did not gave her the gift she wanted. At the end, she regret everything she did because what she wanted is in wrapped in the bible given to her by her husband.
Now, the reason why I cried is that I actually can relate myself to the story. I was a very materialistic girl that I happen to be disappointed to my father because I wanted something. I admit, I am really guilty right now.
IF YOUR GIFT IS NOT PACKAGED THE WAY YOU WANT IT, IT'S BECAUSE IT IS BETTER PACKAGED THE WAY IT IS! ALWAYS APPRECIATE LITTLE THINGS; THEY USUALLY LEAD YOU TO BIGGER THINGS.
This is the best lesson I've learned tonight. Thank you God for letting me know this. I love you...
On the story, the woman left because she thought her husband did not gave her the gift she wanted. At the end, she regret everything she did because what she wanted is in wrapped in the bible given to her by her husband.
Now, the reason why I cried is that I actually can relate myself to the story. I was a very materialistic girl that I happen to be disappointed to my father because I wanted something. I admit, I am really guilty right now.
IF YOUR GIFT IS NOT PACKAGED THE WAY YOU WANT IT, IT'S BECAUSE IT IS BETTER PACKAGED THE WAY IT IS! ALWAYS APPRECIATE LITTLE THINGS; THEY USUALLY LEAD YOU TO BIGGER THINGS.
This is the best lesson I've learned tonight. Thank you God for letting me know this. I love you...
the diamond ring...T_T
A married lady was expecting a birthday gift from her husband. For many months she had admired a beautiful diamond ring in a showroom, and knowing her husband could afford it, she told him that was all she wanted.
As her birthday approached, this lady awaited signs that her husband had purchased the diamond ring ... finally, on the morning of her birthday, her husband called her into his study. Her husband told her how proud he was to have such a good wife, and told her how much he loved her. He handed her a beautiful
wrapped gift box. Curious, the wife opened the box and found a lovely, leather-bound Bible, with the wife's name embossed in gold. Angrily, she raised her voice to her husband and said, 'With all your money you give me a Bible? And stormed out of the house, leaving her husband.
Many years passed and the married lady was very successful in business. She managed to settle for a more beautiful house and a wonderful family, but realized her ex-husband was very old, and thought perhaps she should go to visit him. She had not seen him for many years. But before she could make arrangements, she received a telegram telling her that her ex-husband had passed away, and willed all of his possessions to her. She needed to come back immediately and take care of things.
When she arrived at her ex-husband's house, sudden sadness and regret filled her heart. She began to search through her ex-husband's important papers and saw the still new Bible, just as she had left it years ago.
With tears, she opened the Bible and began to turn the pages. Her ex-husband had carefully underlined a verse, Matt 7:11, 'And if you, being evil know how to give good gifts to your children, how much more shall your Heavenly Father which is in heaven, give to those who ask Him?'
As she read those words, a tiny package dropped from the back of the Bible. It had a diamond ring with her name engraved on it, the same diamond ring which she saw at the showroom. On the tag was the date of her birth, and the words...'LUV U ALWAYS'...
How many times do we miss God's blessings because they are not packaged as we expected? I trust you enjoyed this. Pass it on to others.
Do not spoil what you have by desiring what you have not; but remember that what you now have was once among the things you only hoped for.
IF YOUR GIFT IS NOT PACKAGED THE WAY YOU WANT IT, IT'S BECAUSE IT IS BETTER PACKAGED THE WAY IT IS! ALWAYS APPRECIATE LITTLE THINGS; THEY USUALLY LEAD YOU TO BIGGER THINGS.
As her birthday approached, this lady awaited signs that her husband had purchased the diamond ring ... finally, on the morning of her birthday, her husband called her into his study. Her husband told her how proud he was to have such a good wife, and told her how much he loved her. He handed her a beautiful
wrapped gift box. Curious, the wife opened the box and found a lovely, leather-bound Bible, with the wife's name embossed in gold. Angrily, she raised her voice to her husband and said, 'With all your money you give me a Bible? And stormed out of the house, leaving her husband.
Many years passed and the married lady was very successful in business. She managed to settle for a more beautiful house and a wonderful family, but realized her ex-husband was very old, and thought perhaps she should go to visit him. She had not seen him for many years. But before she could make arrangements, she received a telegram telling her that her ex-husband had passed away, and willed all of his possessions to her. She needed to come back immediately and take care of things.
When she arrived at her ex-husband's house, sudden sadness and regret filled her heart. She began to search through her ex-husband's important papers and saw the still new Bible, just as she had left it years ago.
With tears, she opened the Bible and began to turn the pages. Her ex-husband had carefully underlined a verse, Matt 7:11, 'And if you, being evil know how to give good gifts to your children, how much more shall your Heavenly Father which is in heaven, give to those who ask Him?'
As she read those words, a tiny package dropped from the back of the Bible. It had a diamond ring with her name engraved on it, the same diamond ring which she saw at the showroom. On the tag was the date of her birth, and the words...'LUV U ALWAYS'...
How many times do we miss God's blessings because they are not packaged as we expected? I trust you enjoyed this. Pass it on to others.
Do not spoil what you have by desiring what you have not; but remember that what you now have was once among the things you only hoped for.
IF YOUR GIFT IS NOT PACKAGED THE WAY YOU WANT IT, IT'S BECAUSE IT IS BETTER PACKAGED THE WAY IT IS! ALWAYS APPRECIATE LITTLE THINGS; THEY USUALLY LEAD YOU TO BIGGER THINGS.
12 March 2010
With God, nothing on earth is imposible...!!!!!!!!!!
I was in Cupang, Muntinlupa City, having our house-to-house interview for our CWTS (actually, I'm with my friends that time chatting...we have finished the interview alread☺) when I received a message from my sister that I passed the admission examination in the College of Divine Wisdom. When I read that, I don't want to believe but what I actually did is that I jumped in happiness and shouted that I passed! My friends congratulate me. I was so happy!!! My dream came true! God willed that I pass there. I can't tell what I'm feeling right now. All I know is that I can't believe I can do it...but most especially, I want to thank GOD for helping me. For giving me the positive thinking that I can pass. That I will pass. And now, I'm only waiting for the enrollment. Ah...such a wonderful experience and achievement as well. I gained trust on my self. Thanks God. I offer this success to YOU. I will use this opportunity to change for the better...ahh...I really miss studying in a Catholic School. I'm so excited. I wish I'll have more friends there.
THANK YOU GOD!!!!!!!!!!!!!!!!
THANK YOU GOD!!!!!!!!!!!!!!!!
11 March 2010
Hindi ko malimutan ang karumal dumal na sinapit ng aking binder..
Kanina tinapos ko na yung notes ko na matagal ng naaagnas sa mga scratch papers ko. Yun malamang nahirapan ako kasi nga hiwa-hiwalay na ang mga fillers ko dahil sa kulang kulang na mga pins nito. At dahil dun naiinis nanaman ako...(inis day ba ngayon??)
Nakakainis...ako tuloy naperperwisyo...nagmagandang loob ka na nga ikaw pa minamalas...hay..buti na lang hindi ko nakita buong araw yung taong may gawa nun sa binder ko...
hindi ko malilimutan ang ginawa niyang ito...!!
Nakakainis...ako tuloy naperperwisyo...nagmagandang loob ka na nga ikaw pa minamalas...hay..buti na lang hindi ko nakita buong araw yung taong may gawa nun sa binder ko...
hindi ko malilimutan ang ginawa niyang ito...!!
he's getting on my nerves..!!!
Kanina sa jeep sa may Starmall sa Alabang...nasa may dulo ako sa entrance ng jeep nakasakay sa left side. Tapos may nanay na nasa harap ko...kaming 2 lang sa jeep. Maya-maya nagdatingan ang mga sasakay tapos may nagtanong na huklubang matanda kung Zapote daw ba yung jeep na yun. Sabi ko hindi ko alam. Aba sabi ba naman ng hinayupak.., "Sinakyan mo di mo alam??". Alam mo yun nagpanting tenga ko...e kanina wala ako sa sarili ko....kasi may iniisip ako..so na-badtrip ako bigla at nakalimutan kong matanda siya...sabi ko ng buong pagtataray "Ba't di mo alamin sa dispatcher...tsaka jan lang naman ako baba no ano bang pake ko sayo". Nakakainis. Alam kong mali ako sa pagkakataong yon..pero kasi nakakabwisit siya...nag comment pa...talagang na-HB ako kanina...gusto ko ngang lumipat ng jeep e pero naisip ko bat ako lilipat e matandang hukluban naman yun...tapos yun pala mauuna pa sakin bumaba yung bwisit na yun...akala ko naman diretsong Zapote...kung umasta kala mo di pwedeng sumakay ng papuntang Baclaran...tsaka antanga niya rin...may malaking signage don na Zapote/Baclaran. Gago siya. Sarap murahin e kaso naka-uniform ako kanina tsaka matanda siya...kainis.
Malno ka talagang hayop ka....!!!!!!!!!!!!!!!
Hay nako naaasar nanaman ako kay Malno! Hindi ko maintindihan yung babaeng yun! Hindi na nga kami classmate napeperwisyo pa din ako. Binabara ko nga lagi ee. Sabi ba naman niya kanina, kasi nag-aaya siya mag-internet e di ko malaman kung may klase ba kami nung mga oras na yun kasi di mahagilap yung prof namin na bigla bigla na lang susulpot...aba sabi ba naman wag muna ako pumasok para samahan muna siyang mag-internet...kainis!! sabi ko nga, "Hoy gaga di ko pagpapalit subject ko sa mga lalaki mo..." pero dapat ang sasabihin ko, "Hoy gaga di ko ipagpapalit subject ko sa kalandian mong hayop kang pangit ka". Kainis kasi. Nakakaasar siya. Alam mo yun. Basta lalaki...active siya tapos lahat gagawin niya...e titingnan lang naman niya yung mga picture ng mga lalaking crush niya sa internet na hindi naman siya type dahil muka siyang tood. Feel na feel pa niyang maganda siya e ampayat payat niya as in flattest chested siya....tapos tahimik pa sobra yun kinaiinisan sa kanya ng lahat e. Tapos nalaman ko di nagawa ng mga assignment, essays, lahat! di nagpapasa...tapos sabi ni Bana (kasi nakapagchikahan kami kanina naman!:)) nagagalit pa daw pag pinapaalalahanan nilang gumawa dahil sayang ang grade...sabi niya kailangan daw ako ni Malno...Tangina niyang Malno siya! bat ako magsasayang ng effort pilitin ang taong ayaw tulungan ang sarili niya? Tapos magtataka siya at magpapasama pag incomplete siya tapos magpapatulong asikasuhin ang mga putangina niyang mga requirements...kainis talaga!!!!!!!!!!!!!!!! Pero sa kalandian nako!!!!!!!!!!! Di bagay sa kanya lumandi no!!!!!!!!!!!!!! Nakakainis talaga siya!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Tapos pinipilit akong mag internet na at magprint ng pictures ng mga lalaking crush niya sa school tapos wala pala siyang pera at nangungutang pa sakin...di ko nga pinautang kahit me pera ako...duh?! nag-iipon ako...tapos ipapautang ko sa walang kwentang dahilan? buti sana kung valid ang reason niya e hindi naman...kainis!!!!!!!!!!!!!nanggigigil ako sa kanya!!!!!!!!!!!!!!!!!Ugali niya!!!!!!!!!!!!!!!!hindi ko na siya tutulungan pag sumabit nanaman siya sa grades niya...napakalandi!!!!!!!!!!!! Ako pa sinabihang malandi noon e siya nga to.....stalker pa....kakadiri kung ako lalaki pinatay ko na yun...Tapos kanina nakita namin sa internet yung pix ng crush niya na classmate namin nung first sem.. may kasamang magandang girl sa pic...aba selos daw siya...kapal ng muka...dapat lang siya magselos kasi wala siya kahit sa burnik nung babaeng yun. Kainis talaga!!!!!!!!!!!!!!! Naaasar ako sa kanya!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
10 March 2010
goodbye...may you live in peace...
I don't regret erasing all your contact numbers...your comments on my web pages....all of my connections with you...even with this blog....I even don't regret and won't regret erasing you in my heart...
I can live without you...
At first I was afraid of losing you 'coz I thought you're the only one I have..
But I was wrong...
I have lots of them other than you...
And if I don't have anyone else...
I won't mind about it...
I've already experienced living alone...
You said you don't care??
I as well don't care...
You know what, I'll tell the truth..
It hurts to know that we've been and we have to get through this...
But if it's the only way I won't hurt you anymore...
Then let it be..
I don't mind sacrificing my happiness for somebody else,,
I love and I think I'm destined to sacrifice for someone else...
Sacrifice....then got nothing....
Well, Let me tell you this...
I LOVE YOU AS I LOVE YOU BEFORE..
I CARE FOR YOU..
I thought you understand me...
But I was wrong...
Now I know...
No one in this world could ever stand being with me,...
No can can love me...
Thanks.
For everything.
Your patience is really amazing.
Don't worry...
I know God has given you a reward for being patient with my attitude...
And you know what's that reward?
YOUR FREEDOM.
AND YOUR
YOUR HAPPINESS.
And you know what...?
I prayed to God for you to have it...
And now it's in your hands..
And I can feel how much you enjoy it.,..
It pains me right now..
For this moment...
I even cried in front of so many strangers in a jeepney a while ago...
My tears can't wait home...
But I promise...
It would be the last time I'll cry for you...
Congratulations my dear!
Hope you'll enjoy your life...
Having me out of your life...
Forget everything about me..
If you want to live peacefully...
Thank you again.
Thank you for this pain.
I love it.
'coz I was born to be lonely...
I don't deserve happiness in my life...
I know you know that...
'coz you know me more than anyone else...
I know you'll agree with that...
Don't worry...
Soon I'll be gone...
REALLY GONE..
And if it happens all the people in this world could breath normally..
And I know you'll be one of "them" who'll be extremely happy..
It won't take too long...
I'm still gathering some courage to do it,,..
Continue hurting me with your words...
So I won't think twice someday...
If I decided to disobey God's commandment..
I told you...
I could do anything...
Even sacrifice my own happiness and life...
For those that I love...
And you're one of them..
I can live without you...
At first I was afraid of losing you 'coz I thought you're the only one I have..
But I was wrong...
I have lots of them other than you...
And if I don't have anyone else...
I won't mind about it...
I've already experienced living alone...
You said you don't care??
I as well don't care...
You know what, I'll tell the truth..
It hurts to know that we've been and we have to get through this...
But if it's the only way I won't hurt you anymore...
Then let it be..
I don't mind sacrificing my happiness for somebody else,,
I love and I think I'm destined to sacrifice for someone else...
Sacrifice....then got nothing....
Well, Let me tell you this...
I LOVE YOU AS I LOVE YOU BEFORE..
I CARE FOR YOU..
I thought you understand me...
But I was wrong...
Now I know...
No one in this world could ever stand being with me,...
No can can love me...
Thanks.
For everything.
Your patience is really amazing.
Don't worry...
I know God has given you a reward for being patient with my attitude...
And you know what's that reward?
YOUR FREEDOM.
AND YOUR
YOUR HAPPINESS.
And you know what...?
I prayed to God for you to have it...
And now it's in your hands..
And I can feel how much you enjoy it.,..
It pains me right now..
For this moment...
I even cried in front of so many strangers in a jeepney a while ago...
My tears can't wait home...
But I promise...
It would be the last time I'll cry for you...
Congratulations my dear!
Hope you'll enjoy your life...
Having me out of your life...
Forget everything about me..
If you want to live peacefully...
Thank you again.
Thank you for this pain.
I love it.
'coz I was born to be lonely...
I don't deserve happiness in my life...
I know you know that...
'coz you know me more than anyone else...
I know you'll agree with that...
Don't worry...
Soon I'll be gone...
REALLY GONE..
And if it happens all the people in this world could breath normally..
And I know you'll be one of "them" who'll be extremely happy..
It won't take too long...
I'm still gathering some courage to do it,,..
Continue hurting me with your words...
So I won't think twice someday...
If I decided to disobey God's commandment..
I told you...
I could do anything...
Even sacrifice my own happiness and life...
For those that I love...
And you're one of them..
the last pieces of memories...
I opened my friendster account just to delete the memories of some people I've known before. I have to forget them. That's the only choice I have for now. i just hope someday, In God's time, we'll all be together again...we'll forget everything that had happened..I hope someday they'll forgive me..These are some of their comments that they've sent to me before. Some are deleted....these are the only ones I've had here. These things are enough to hurt me.
4/27/2008 4:20 am
- 4/27/2008 3:59 am
- 10/27/2007 1:03 am
- 10/27/2007 12:56 am
4/7/2007 12:14 am
Si Inna?! Well,..kilala ko sya bilang isang friend!! And do you know wat else?
I'll tell you:
-she's the most greatful friend I've ever known.
-beautiful girl
-smart
-mabait
-cute
-understanding
-and always there 4 me!! always be good!
I'm here 4 you always! Luv yah!!
I'll tell you:
-she's the most greatful friend I've ever known.
-beautiful girl
-smart
-mabait
-cute
-understanding
-and always there 4 me!! always be good!
I'm here 4 you always! Luv yah!!
09 March 2010
Panginoon.
Dear God,
Maraming salamat po sa araw at buhay na ito na ipinahiram Niyo sa akin. Maraming salamat po sa mga biyayang aking natatanggap sa araw-araw. God, salamat po sa pagkakataong makasama ang aking mga kaibigan sa paaralan at maging masaya sa piling nila sa kabila ng isa-isa at unti unting pagkawala ng mga natatanging tao sa aking buhay. Alam ko pong may dahilan ang mga bagay na ito...pero umaasa po ako na loloobin NIyong maibalik ang mga nasira kong relasyon sa mga mahal kong kaibigan at pamliya. God, salamat po sa nakakapagod na araw na ito.,..ang pagod na nararamdaman ko ngayon sa mga oras na ito ang nagpapatunay na ako ay buhay at mapalad ako dahil hindi nasayang ang aking araw - nagamit ko ito ng wasto. Patawarin Niyo po ako sa aking mga paulit ulit na pagkakasala. Hindi po ako nangangakong hindi na magkakasala muli dahil ako po ay likas na makasalanan...pero nagpapasalamat po ako dahil nandyan Kayo para ipaalala sa akin na makasalanan man ako, karapat dapat pa rin akong mahalin. God, marami pong salamat dahil tinulungan Niyo po akong magpatawad...kahit na medyo nasasaktan pa rin ako sa mga nangyayari sa akin, nagawa ko naman pong patawarin ang mga nakasakit sa akin. God, sa Biyernes ko po inaasahang malaman ang resulta ng exam sa College of Divine Wisdom. Nawa po ay tulungan Niyo akong makapasa...ah hindi...inaangkin ko na pong ako ay makakapasa at makakapag-aral doon sa susunod na pasukan. God, malaking bagay po sa akin ang makapasok sa paaralang iyon. Please God, loobin Niyo po na ako ay makapasa. God, aaminin ko po,,,natatakot po akong baka hindi ako pumasa. Pero Lord, naniniwala po ako ng walang imposible sa Inyo basta magtitiwala ako ng buong puso. Ang resulta ng exam na iyon ay iniaalay ko po sa inyo maging ang aking buong sarili. Kayo na po ang bahala sa akin...susunod na lng po ako sa kung ano ang plano Niyong mangyari sa akin. God, nawa po ay muli kong masilayan ang Inyong mga ngiti mamayang umaga. I-bless Niyo po ang aming pamilya maging ang iba pang mga pamilya. Ingatan Niyo po kami mula sa mga tukso, sakit at kapahamakan. Patuloy Niyo po kaming pagpalain ng malakas na pangangatawan at karunungan na magagamit namin sa araw-araw. God, tulungan Niyo po akong tapusin ang mga proyektong meron kami sa school. Nawa po hindi mababa ang mga grado ko para makalipat na ako sa College of Divine Wisdom. Godm hipuin Niyo po ang mga puso ng mga taong may galit sa akin..at maging ang aking puso...upang hindi ito magsawang magpatawad. Lord, inaangkin ko na po...makakapag-aral ako sa College of Divine Wisdom sa darating na pasukan.
LORD I OFFER MY LIFE TO YOU!!!!! I LOVE YOU GOD!!!!!!!!!!!GOOD NIGHT!!!!!!!!!!!!!!!
I ask all of this in Jesus' name...Amen.!
<3Love,
♥Lady Kyu♥
Maraming salamat po sa araw at buhay na ito na ipinahiram Niyo sa akin. Maraming salamat po sa mga biyayang aking natatanggap sa araw-araw. God, salamat po sa pagkakataong makasama ang aking mga kaibigan sa paaralan at maging masaya sa piling nila sa kabila ng isa-isa at unti unting pagkawala ng mga natatanging tao sa aking buhay. Alam ko pong may dahilan ang mga bagay na ito...pero umaasa po ako na loloobin NIyong maibalik ang mga nasira kong relasyon sa mga mahal kong kaibigan at pamliya. God, salamat po sa nakakapagod na araw na ito.,..ang pagod na nararamdaman ko ngayon sa mga oras na ito ang nagpapatunay na ako ay buhay at mapalad ako dahil hindi nasayang ang aking araw - nagamit ko ito ng wasto. Patawarin Niyo po ako sa aking mga paulit ulit na pagkakasala. Hindi po ako nangangakong hindi na magkakasala muli dahil ako po ay likas na makasalanan...pero nagpapasalamat po ako dahil nandyan Kayo para ipaalala sa akin na makasalanan man ako, karapat dapat pa rin akong mahalin. God, marami pong salamat dahil tinulungan Niyo po akong magpatawad...kahit na medyo nasasaktan pa rin ako sa mga nangyayari sa akin, nagawa ko naman pong patawarin ang mga nakasakit sa akin. God, sa Biyernes ko po inaasahang malaman ang resulta ng exam sa College of Divine Wisdom. Nawa po ay tulungan Niyo akong makapasa...ah hindi...inaangkin ko na pong ako ay makakapasa at makakapag-aral doon sa susunod na pasukan. God, malaking bagay po sa akin ang makapasok sa paaralang iyon. Please God, loobin Niyo po na ako ay makapasa. God, aaminin ko po,,,natatakot po akong baka hindi ako pumasa. Pero Lord, naniniwala po ako ng walang imposible sa Inyo basta magtitiwala ako ng buong puso. Ang resulta ng exam na iyon ay iniaalay ko po sa inyo maging ang aking buong sarili. Kayo na po ang bahala sa akin...susunod na lng po ako sa kung ano ang plano Niyong mangyari sa akin. God, nawa po ay muli kong masilayan ang Inyong mga ngiti mamayang umaga. I-bless Niyo po ang aming pamilya maging ang iba pang mga pamilya. Ingatan Niyo po kami mula sa mga tukso, sakit at kapahamakan. Patuloy Niyo po kaming pagpalain ng malakas na pangangatawan at karunungan na magagamit namin sa araw-araw. God, tulungan Niyo po akong tapusin ang mga proyektong meron kami sa school. Nawa po hindi mababa ang mga grado ko para makalipat na ako sa College of Divine Wisdom. Godm hipuin Niyo po ang mga puso ng mga taong may galit sa akin..at maging ang aking puso...upang hindi ito magsawang magpatawad. Lord, inaangkin ko na po...makakapag-aral ako sa College of Divine Wisdom sa darating na pasukan.
LORD I OFFER MY LIFE TO YOU!!!!! I LOVE YOU GOD!!!!!!!!!!!GOOD NIGHT!!!!!!!!!!!!!!!
I ask all of this in Jesus' name...Amen.!
<3Love,
♥Lady Kyu♥
di mapakali.
Ano ba yan..hindi ko alam kung ano bang gusto kong gawin...parang tanga lang ako...haizt!!!!!!!!!!!!
Hindi ako mapakali. Gusto kong gawin yung powerpoint ko kaso kumplikado pala yung naisip kong topic...yung about sa Phobias.
Super interesting ang topic na iyon sa akin...kaya naman nanlulumo akong isipin na hindi talaga reliable source ang internet...hindi ko malaman kung ano ba ang totoo at hindi. Isa pa, napakaraming mga phobias...as in! Hindi ko alam kung totoo sila lahat!
Sa totoo lang hindi naman talaga ako nag-aalala nung una..kaso nung biglang sumulpot ang totoong kulay ng 'fear of long words'...shet! Nagulo ang isip ko! Tapos sabay nakabasa pa ako ng iba't ibang haka-haka tungkol dito. Tapos idagdag mo pa ang samo't saring mga 'alternatives' o mas ok kung 'right terms' ng fears of long words.
Kaya ngayon parang gusto kong maghanap ng reliable source...ano pa nga ba kundi libro. Kaso, para naman akong tanga nun...masyado kong sineryoso ang phobias...e yung mga kaklase ko nga ni hindi nag-e-effort na gawin ang project na yun e..tapos ako magpapakabuang dito. Pero kasi para na rin ito sa ikabubuti at ikapapanatag ng kalooban ko..hindi kasi ako mapalakali pag naiisip kong may mali o may kulang sa mga gusto kong malaman. Kaya nga ito...hindi ko alam ang gagawin ko...nababaliw na ko dito kakaisip sa letcheng phobias na yan.
Wala namang problema sakin ang pagbabasa ng libro...kaso, san ako kukuha ng librong sumesentro sa phobias?? At isa pa, mas maganda kung ang source e yung lumang libro at latest na libro...para talagang astig ang datingan diba.
Tapos pagkatapos ko daw mag-effort mababa pa rin grade ko no...kasi di nagustuhan ni sir..hahaha!!!
Sakin, ok lang yun...(hindi ok pag mababa grade ko pero ok na rin kasi..)aa..gusto ko talagang alamin ang bagay na ito..ang kagustuhan kong ito ay labas na sa paghahangad kong mapaganda ang aking powerpoint presentation. Iba kasi tong nararamdaman ko e...at sa totoo lang ayokong pinalalampas ang ganitong mga pakiramdam kasi minsan lang sa tanang buhay ko ito mangyari,..as in,...at feel na feel kong henyo ako pag ganito.
Ayoko kasi ng nasasayang ang kakarangkot na oportunidad meron ang utak ko...minsan lang itong mag-isip ng mga kumplikadong bagay. Isa pa, kakaibang kaligayahan ang aking nadarama sa tuwing ako ay nakagagawa o nakakatapos ng isa ng research paper at nasagot nito ng kahit papaano ang aking mga katanungan..yun bang sapat na para itigil ko na ang pag-iisip at walang humpay na pagtatanong...
Pero sa huli, alam ko at nararamdaman kong hindi ako magtatagumpay sa bagay na ito. Gustuhin ko man, wala na akong sapat na oras at lalong wala akong sapat n a mapagkukunan ng impormasyon lalo pa ngayon at mahirap umasa sa utak ng internet. Gayunpaman, hindi ako titigil sa pangangarap na balang araw, tulad ng pagmimithi kong gawin ang natabunang thesis namin nina Pamelanie Leyco tungkol sa mga 'emo', ang bagay na ito ay akin ding malulutas ng mag-isa. At balang araw, maipamumukha ko sa aking sarili na kaya kong pag-aralan ang mga bagay-bagay ng hindi umaasa sa paaralan. Basta hindi lang ako tamarin.
Sana.
Adios!
Hindi ako mapakali. Gusto kong gawin yung powerpoint ko kaso kumplikado pala yung naisip kong topic...yung about sa Phobias.
Super interesting ang topic na iyon sa akin...kaya naman nanlulumo akong isipin na hindi talaga reliable source ang internet...hindi ko malaman kung ano ba ang totoo at hindi. Isa pa, napakaraming mga phobias...as in! Hindi ko alam kung totoo sila lahat!
Sa totoo lang hindi naman talaga ako nag-aalala nung una..kaso nung biglang sumulpot ang totoong kulay ng 'fear of long words'...shet! Nagulo ang isip ko! Tapos sabay nakabasa pa ako ng iba't ibang haka-haka tungkol dito. Tapos idagdag mo pa ang samo't saring mga 'alternatives' o mas ok kung 'right terms' ng fears of long words.
Kaya ngayon parang gusto kong maghanap ng reliable source...ano pa nga ba kundi libro. Kaso, para naman akong tanga nun...masyado kong sineryoso ang phobias...e yung mga kaklase ko nga ni hindi nag-e-effort na gawin ang project na yun e..tapos ako magpapakabuang dito. Pero kasi para na rin ito sa ikabubuti at ikapapanatag ng kalooban ko..hindi kasi ako mapalakali pag naiisip kong may mali o may kulang sa mga gusto kong malaman. Kaya nga ito...hindi ko alam ang gagawin ko...nababaliw na ko dito kakaisip sa letcheng phobias na yan.
Wala namang problema sakin ang pagbabasa ng libro...kaso, san ako kukuha ng librong sumesentro sa phobias?? At isa pa, mas maganda kung ang source e yung lumang libro at latest na libro...para talagang astig ang datingan diba.
Tapos pagkatapos ko daw mag-effort mababa pa rin grade ko no...kasi di nagustuhan ni sir..hahaha!!!
Sakin, ok lang yun...(hindi ok pag mababa grade ko pero ok na rin kasi..)aa..gusto ko talagang alamin ang bagay na ito..ang kagustuhan kong ito ay labas na sa paghahangad kong mapaganda ang aking powerpoint presentation. Iba kasi tong nararamdaman ko e...at sa totoo lang ayokong pinalalampas ang ganitong mga pakiramdam kasi minsan lang sa tanang buhay ko ito mangyari,..as in,...at feel na feel kong henyo ako pag ganito.
Ayoko kasi ng nasasayang ang kakarangkot na oportunidad meron ang utak ko...minsan lang itong mag-isip ng mga kumplikadong bagay. Isa pa, kakaibang kaligayahan ang aking nadarama sa tuwing ako ay nakagagawa o nakakatapos ng isa ng research paper at nasagot nito ng kahit papaano ang aking mga katanungan..yun bang sapat na para itigil ko na ang pag-iisip at walang humpay na pagtatanong...
Pero sa huli, alam ko at nararamdaman kong hindi ako magtatagumpay sa bagay na ito. Gustuhin ko man, wala na akong sapat na oras at lalong wala akong sapat n a mapagkukunan ng impormasyon lalo pa ngayon at mahirap umasa sa utak ng internet. Gayunpaman, hindi ako titigil sa pangangarap na balang araw, tulad ng pagmimithi kong gawin ang natabunang thesis namin nina Pamelanie Leyco tungkol sa mga 'emo', ang bagay na ito ay akin ding malulutas ng mag-isa. At balang araw, maipamumukha ko sa aking sarili na kaya kong pag-aralan ang mga bagay-bagay ng hindi umaasa sa paaralan. Basta hindi lang ako tamarin.
Sana.
Adios!
08 March 2010
naiinis nanaman ako.
Naalala ko nanaman yung notes ko sa Math. Naiinis nanaman ako.
Naiinis talaga ako kay Ate Vhie (hindi ko na itatago ang pangalan kasi naiinis talaga ako). Naalala ko nanaman kasi na nasa kanya ang most recent notes ko sa Math. Alam mo yun...naiinis ako kasi ang selfish niya..usapan namin ibabalik na niya LAHAT as in BUONG notes ko tapos hindi pala.
(Grabe, ito nanaman ako...balik nanaman!!)
Nakakainis lang kasi plano ko ng mag-review sa Math..kasi may quiz kami sa Tuesday,...pero wala...!!!
Gusto kong magmura sa galit pero kasi ako nanaman talo nito e...ako nanaman galit. Alam mo yun...I don't want to lose people just because of my uncontrolled emotions. Pero kasi nakakainis naman talaga e! Nakakagalit!
Tapos after nanaman nitong galit ko maaawa nanaman ako..na nakakainis kasi kahit gusto kong gilitan ng leeg at patayin ng walang habas ang taong nakakagalit sakin...hindi pwede. Isa pa, nasa isang kondisyon siya ngayon na dapat mong kontrolin ang lahat para lang maprotektahan siya.
Nakakainis. Nakakainis. Nakakainis.
Sana mabigyan ako ng pagkakataong masabi sa kanya ang lahat-lahat ng galit ko.
Naiinis talaga ako kay Ate Vhie (hindi ko na itatago ang pangalan kasi naiinis talaga ako). Naalala ko nanaman kasi na nasa kanya ang most recent notes ko sa Math. Alam mo yun...naiinis ako kasi ang selfish niya..usapan namin ibabalik na niya LAHAT as in BUONG notes ko tapos hindi pala.
(Grabe, ito nanaman ako...balik nanaman!!)
Nakakainis lang kasi plano ko ng mag-review sa Math..kasi may quiz kami sa Tuesday,...pero wala...!!!
Gusto kong magmura sa galit pero kasi ako nanaman talo nito e...ako nanaman galit. Alam mo yun...I don't want to lose people just because of my uncontrolled emotions. Pero kasi nakakainis naman talaga e! Nakakagalit!
Tapos after nanaman nitong galit ko maaawa nanaman ako..na nakakainis kasi kahit gusto kong gilitan ng leeg at patayin ng walang habas ang taong nakakagalit sakin...hindi pwede. Isa pa, nasa isang kondisyon siya ngayon na dapat mong kontrolin ang lahat para lang maprotektahan siya.
Nakakainis. Nakakainis. Nakakainis.
Sana mabigyan ako ng pagkakataong masabi sa kanya ang lahat-lahat ng galit ko.
katakot.
Hay..kasalukuyan kong ginagawa ang project naming powerpoint presentation sa I.T...(at kakatapos ko lang makita ang mga pictures ni Maria Ozawa....xD)
Nakakainis...kasi ang ganda na ng plano ko sa powerpoint presentation na gagawin ko...gagawa sana ako ng interpretative music video..kaso naman...! Ayaw ni Sir...gusto niya yung as in report...kahit anong topic. Letche! Ang baduy naman..napaka-common..at ang nakakainis dun mahirap mag-isip ng specific topic.
Kaya ayun, nauwi ako sa Phobias. Hindi nga siya specific topic e..kainis talaga. Kailangan ko pa tuloy mag-search ng bonggang bongga..haizt!
Mali ata ako ng topic na pinili...kasi phobias diba...e ako mismo natatakot sa mga pinagse-search ko..haynako!
Pero no choice..ito ang interesting topic na napili ko. Hayaan mo na nga...basta may maipasa.
Hay...
Nakakainis...kasi ang ganda na ng plano ko sa powerpoint presentation na gagawin ko...gagawa sana ako ng interpretative music video..kaso naman...! Ayaw ni Sir...gusto niya yung as in report...kahit anong topic. Letche! Ang baduy naman..napaka-common..at ang nakakainis dun mahirap mag-isip ng specific topic.
Kaya ayun, nauwi ako sa Phobias. Hindi nga siya specific topic e..kainis talaga. Kailangan ko pa tuloy mag-search ng bonggang bongga..haizt!
Mali ata ako ng topic na pinili...kasi phobias diba...e ako mismo natatakot sa mga pinagse-search ko..haynako!
Pero no choice..ito ang interesting topic na napili ko. Hayaan mo na nga...basta may maipasa.
Hay...
05 March 2010
I do love you...so I'm letting you go..T.T
how can I force myself to smile
when the tears continuously flow from my eyes
can I continue to lie and say I am all right
even if my heart is breaking
Just to see you smile for me one last time
I know you had to do things on your own
I tried to understand and yet it still pains me so
to respect your decision is to allow myself to hurt
BUT SINCE I LOVE YOU, I'M GOING TO LET YOU GO..
it pains me so much but for you…I’m willing to sacrifice
When you were about to leave I said I was fine
Even when my heart was slowly breaking
I tried my best to fake a smile for you cause I don’t want to be your burden
I held on until you turned your back and slowly walked away
then the tears I was holding fell silently
I can only stare at your back as you slowly disappeared from my sight
It was then that everything came sliding down at me
although you promised me you’ll be back for me
somehow the image of your slowly disappearing back told me you might not
I BELIEVE IN YOU but something tells me I SHOULDN'T HOPE ANYMORE
And so I watched, as the plane you rode completely disappeared
Several people have arrived and left but I could not get myself to walk away
I just stood there staring like an idiot at the clear blue sky
Waiting and hoping for a miracle of any kind, SILENTLY PRAYING THAT THIS IS JUST A DREAM
just a nightmare and that you were still here with me
A good half hour passed and I finally got myself to walk out of there
YOUR'E REALLY GONE… this is no nightmare
I wiped the tears off my eyes and forced myself to smile again
You are pursuing your dreams so I have to pursue mine
Let’s take our time improving ourselves until we finally reunite
I paused once more and stared at the sky then whispered the words I wasn’t able to tell you
TAKE CARE OF YOURSELF WHILE WE ARE APART
REMEMBER THAT THERE'S A GIRL WHO PATIENTLY WAITS FOR YOUR RETURN
COME BACK TO ME WHEN YOU ARE READY, WHEN YOU FEEL THAT YOU CAN BE PROUD OF YOURSELF
AND WHEN THAT TIME COMES...I'LL WELCOME YOU WITH OPEN ARMS
ui...emo!hahahaha!!hindi...actually di naman ako nakaka-relate dito...hindi ko naman kwento to kasi hindi naman ako iniwan..yung mga may kulay medyo..patama ko yun sa gusto ko sanang makabasa nito...lalo na yung mga all caps na kulay red...message ko sa kanya yun...si ano...hahaha!!pero imposibleng mabasa niya to...hay...
when the tears continuously flow from my eyes
can I continue to lie and say I am all right
even if my heart is breaking
Just to see you smile for me one last time
I know you had to do things on your own
I tried to understand and yet it still pains me so
to respect your decision is to allow myself to hurt
BUT SINCE I LOVE YOU, I'M GOING TO LET YOU GO..
it pains me so much but for you…I’m willing to sacrifice
When you were about to leave I said I was fine
Even when my heart was slowly breaking
I tried my best to fake a smile for you cause I don’t want to be your burden
I held on until you turned your back and slowly walked away
then the tears I was holding fell silently
I can only stare at your back as you slowly disappeared from my sight
It was then that everything came sliding down at me
although you promised me you’ll be back for me
somehow the image of your slowly disappearing back told me you might not
I BELIEVE IN YOU but something tells me I SHOULDN'T HOPE ANYMORE
And so I watched, as the plane you rode completely disappeared
Several people have arrived and left but I could not get myself to walk away
I just stood there staring like an idiot at the clear blue sky
Waiting and hoping for a miracle of any kind, SILENTLY PRAYING THAT THIS IS JUST A DREAM
just a nightmare and that you were still here with me
A good half hour passed and I finally got myself to walk out of there
YOUR'E REALLY GONE… this is no nightmare
I wiped the tears off my eyes and forced myself to smile again
You are pursuing your dreams so I have to pursue mine
Let’s take our time improving ourselves until we finally reunite
I paused once more and stared at the sky then whispered the words I wasn’t able to tell you
TAKE CARE OF YOURSELF WHILE WE ARE APART
REMEMBER THAT THERE'S A GIRL WHO PATIENTLY WAITS FOR YOUR RETURN
COME BACK TO ME WHEN YOU ARE READY, WHEN YOU FEEL THAT YOU CAN BE PROUD OF YOURSELF
AND WHEN THAT TIME COMES...I'LL WELCOME YOU WITH OPEN ARMS
ui...emo!hahahaha!!hindi...actually di naman ako nakaka-relate dito...hindi ko naman kwento to kasi hindi naman ako iniwan..yung mga may kulay medyo..patama ko yun sa gusto ko sanang makabasa nito...lalo na yung mga all caps na kulay red...message ko sa kanya yun...si ano...hahaha!!pero imposibleng mabasa niya to...hay...
02 March 2010
paano ka sasama e ni di ka nga niyayaya?
Hay nako..medyo badtrip ako kanina nung pauwi na ko galing school. After kasi ng values namin, nagkumpulan sina Ate Shell, Romeo, Taray Queen pati si Betty Boobs. Edi umepal na lang din kami ni Nosebleed Ever kasi 'friends' nga e diba. Pinag-usapan lang yung rason kung bakit ayaw ng pumasok ni Taray Queen. Actually, nagkukunwari lang akong nakikinig para wala silang masabi..pero ang totoo hindi ko talaga naririnig ang main point o idea. Tapos naglabas ng hair clips si Taray Queen na kulay red, pink at white at pinamigay sa amin, tig-dalawang pairs...red and pink akin. Pero hindi ito ang ikukwento ko talaga.
Tapos nun, napag-usapan nila yung tungkol sa gala nila bukas. Ang alam ko, magpapagupit sila sabay-sabay. Tapos niyaya nila si Betty Boobs kasi daw matagal na daw hindi nasama sa mga galaan nila. Syempre tamang tango naman si Betty, sign na pumapayag siya. Nabadtrip lang ako nung tinanong ako ni Taray Queen kung sasama ba ako. Sabi ko hindi. And I mean it. Tapos sabi nila...bakit?? and whatsoever...pero di ko na-feel na sincere sila sa pagtatanong nila ng bakit. Wala akong sinagot.
Ang totoo, wala akong balak sumama ng malaman kong isasama nila si Betty. Una, hindi kami magkapalagayan ng loob. Pangalawa at higit sa lahat, silang 4 ang totoong magkakaibigan mula pa first sem..sabit lang ako at nahiwalay lang si Betty. So kung sasama ako, malamang mao-o.p lang ako. At ayoko ng ganun. Ayoko ng maulit pang muli ang sinapit ko nung first sem.
Well, hindi ko pinagsisisihan ang desisyon kong di sumama. Makakatipid ako tsaka makakapagpahinga. Isa pa, HINDI NAMAN AKO NIYAYAYA E TAPOS ANG ASSUMING KO NAMANG ISIPIN NA SASAMA AKO.
Tapos nung bumili ng puto si Ate Shell nung naglalakad na kami pauwi, tinanong uli ako ni Taray Queen. Sabi ko, hindi...for beautiful girls only. Isa pa yung dahilan. Kung sasama ako magmumukha lang akong katulong nung 4 kasi maaayos silang mga nilalang...ako..pangit. Tama na ang araw-araw na torture ng pagharap sa salamin..hangga't maaari at hangga't kaya ko iiwas ako sa mga bagay na ikasasama lang ng loob ko at magpapamukha lang sa akin na tao ako pero ang itsura ko hindi.
Ayun tapos nung asa jeep na ko malapit sa bahay, nagtext si Taray Queen, tinatanong ulit kung sure ba daw talaga akong di sasama. Sabi ko oo. Para daw kasi sa grupo namin yun, bonding moment. E parang nawalan na kasi ako ng gana kasi bago pa tong linggong to, nagpaplano na kaming maggala nga sama-sama...kaso parang nagdadalawang-isip pa nun si Tarray Queen at pagkatapos nun buong linggo na naming hindi pinag-usapan ang tungkol dun. Tapos ngayon parang ako pa lumalabas na tanga dahil di ko alam ang lakad bukas.
Hay nako..wala lang...wala naman akong anything na against sa kanila...nababadtrip lang talaga ako...at gusto ko lang ipagkalat dito...yun lang.
Tapos nun, napag-usapan nila yung tungkol sa gala nila bukas. Ang alam ko, magpapagupit sila sabay-sabay. Tapos niyaya nila si Betty Boobs kasi daw matagal na daw hindi nasama sa mga galaan nila. Syempre tamang tango naman si Betty, sign na pumapayag siya. Nabadtrip lang ako nung tinanong ako ni Taray Queen kung sasama ba ako. Sabi ko hindi. And I mean it. Tapos sabi nila...bakit?? and whatsoever...pero di ko na-feel na sincere sila sa pagtatanong nila ng bakit. Wala akong sinagot.
Ang totoo, wala akong balak sumama ng malaman kong isasama nila si Betty. Una, hindi kami magkapalagayan ng loob. Pangalawa at higit sa lahat, silang 4 ang totoong magkakaibigan mula pa first sem..sabit lang ako at nahiwalay lang si Betty. So kung sasama ako, malamang mao-o.p lang ako. At ayoko ng ganun. Ayoko ng maulit pang muli ang sinapit ko nung first sem.
Well, hindi ko pinagsisisihan ang desisyon kong di sumama. Makakatipid ako tsaka makakapagpahinga. Isa pa, HINDI NAMAN AKO NIYAYAYA E TAPOS ANG ASSUMING KO NAMANG ISIPIN NA SASAMA AKO.
Tapos nung bumili ng puto si Ate Shell nung naglalakad na kami pauwi, tinanong uli ako ni Taray Queen. Sabi ko, hindi...for beautiful girls only. Isa pa yung dahilan. Kung sasama ako magmumukha lang akong katulong nung 4 kasi maaayos silang mga nilalang...ako..pangit. Tama na ang araw-araw na torture ng pagharap sa salamin..hangga't maaari at hangga't kaya ko iiwas ako sa mga bagay na ikasasama lang ng loob ko at magpapamukha lang sa akin na tao ako pero ang itsura ko hindi.
Ayun tapos nung asa jeep na ko malapit sa bahay, nagtext si Taray Queen, tinatanong ulit kung sure ba daw talaga akong di sasama. Sabi ko oo. Para daw kasi sa grupo namin yun, bonding moment. E parang nawalan na kasi ako ng gana kasi bago pa tong linggong to, nagpaplano na kaming maggala nga sama-sama...kaso parang nagdadalawang-isip pa nun si Tarray Queen at pagkatapos nun buong linggo na naming hindi pinag-usapan ang tungkol dun. Tapos ngayon parang ako pa lumalabas na tanga dahil di ko alam ang lakad bukas.
Hay nako..wala lang...wala naman akong anything na against sa kanila...nababadtrip lang talaga ako...at gusto ko lang ipagkalat dito...yun lang.
01 March 2010
entrance exam.
Ngaung araw na ito ang entrance exam ko sa CDW...sa makatuwid, kanina.
Inihatid namin ang kapatid ko sa paaralan niya ng parehong oras ng paghatid namin sa kanya pero sa pagkakataong ito, kinailangan namin siyang iwan ng maaga kasama ang iilang unang dumating sa school nila (trivia: early bird lagi ang kapatid ko sa school...sarado pa gate andun na siya...este...kami pala.XD). Kailangan kasi bago mag-8:30 ng umaga nasa CDW na kami.
Mga 7:30 nandun na kami...kakaunti lang tao. Maya-maya dumating na yung magbibigay ng exam. As usual Filipino time..sabi 8:30 start ng exam pero 9:00 na kasi nag-orientation pa at inikot pa ang buong school building.
Exam. Disappointed ako kasi share-share kami ng questionnaires. Nahirapan akong gumalaw. Isa pa nakakaasar yung katabi ko kasi ang bilis niyang sumagot sa Math! ampft! Tapos sa English di namin natapos kasi 100 items tapos 30 minutes lang..partida may reading comprehension pa yun.
It was all ruined.
Hindi ako kinabahan buong araw, hindi rin naman ako na-satisfy sa nagawa ko. Ang nasagutan ko lang ata ng walang kahirap-hirap doon e yung Theology. Yung Science kontodo hula ako!
Hindi ko laam kung naong mukha ang maihaharap ko sa Mama ko noong Lunch Break. Disappointed talaga ako sa sarili ko. Ngayon ko mas na-feel na bobo talaga ako..na wala akong binatbat. Sabi ni Mama kain daw ako sa McDo after ng exam...pero tumanggi ako. napilitan nga lang akong inumin yung Royal ng binili niya sa tindahan ee..para sakin kasi hindi ko deserve yung mga bagay na yun lalo pa't hindi ako sure kung papasa ba ako.
Nakaka-guilty. Masyado kong nasayang yung opportunity. Pag di ako pumasa, masasayang ko ang oras na sana kasama pa ng kapatid ko yung mama ko sa school niya. Masasayang ko ang pamasahe. Masasayang ko ang oras ni Mama na ginugol niya sa paghihintay sa akin at sa pagbibigay sa akin ng moral support imbis na pinahinga at tinulog niya na lang yun sa bahay. Masasayang ko ang pagod ni Mama. Masasayang ko ang mga pangarap nila Papa at Mama para sakin. Masasayang ko ang pagkakataong matulungan silang mabawasan akg mga bayarin nila at gastusin sa akin.
Kaya nga kanina sinolve ko yung grade ko..kung sakaling makakuha man ako ng 75% sa entrance exam..pasado pa rin kaso mababa na...pero ayos lang. Basta ang main goal ko makapasok sa paaralang iyon.
Ngayon lang as in this time lang ako nakaramdam ng kaba..kasi kung iiimagine mo talaga yung performance ko kanina...milagro ang kailngan ko para pumasa.
PERO NANINIWALA AKONG MAY AWA ANG DIYOS
Gusto ko sa school na yun kasi una, makakatulong nga talaga siya sa aming pamilya. Mahirap humanap ng Catholic School na pang mahirap. Tsaka hindi na ako matatagtag sa biyahe. Gusto ko rin mag-grow at magbago...at yun ang naisip kong paraan. Kailangan ko uling mapalapit kay God. Wala ng Sir MelO o Lola para lagi akong i-guide kay God. Tsaka gusto talagang mag-aral sa Catholic School.
KAYA KAILANGAN PUMASA AKO!!!!!!!!!! IDADAAAN KO NA LANG TO SA MATINDING DASALAN...WALANG IMPOSIBLE SA DIYOS...ALAM KONG GUGUSTUHIN NIYANG DOON AKO MAG-ARAL!!!!!!
Prayer:
Inihatid namin ang kapatid ko sa paaralan niya ng parehong oras ng paghatid namin sa kanya pero sa pagkakataong ito, kinailangan namin siyang iwan ng maaga kasama ang iilang unang dumating sa school nila (trivia: early bird lagi ang kapatid ko sa school...sarado pa gate andun na siya...este...kami pala.XD). Kailangan kasi bago mag-8:30 ng umaga nasa CDW na kami.
Mga 7:30 nandun na kami...kakaunti lang tao. Maya-maya dumating na yung magbibigay ng exam. As usual Filipino time..sabi 8:30 start ng exam pero 9:00 na kasi nag-orientation pa at inikot pa ang buong school building.
Exam. Disappointed ako kasi share-share kami ng questionnaires. Nahirapan akong gumalaw. Isa pa nakakaasar yung katabi ko kasi ang bilis niyang sumagot sa Math! ampft! Tapos sa English di namin natapos kasi 100 items tapos 30 minutes lang..partida may reading comprehension pa yun.
It was all ruined.
Hindi ako kinabahan buong araw, hindi rin naman ako na-satisfy sa nagawa ko. Ang nasagutan ko lang ata ng walang kahirap-hirap doon e yung Theology. Yung Science kontodo hula ako!
Hindi ko laam kung naong mukha ang maihaharap ko sa Mama ko noong Lunch Break. Disappointed talaga ako sa sarili ko. Ngayon ko mas na-feel na bobo talaga ako..na wala akong binatbat. Sabi ni Mama kain daw ako sa McDo after ng exam...pero tumanggi ako. napilitan nga lang akong inumin yung Royal ng binili niya sa tindahan ee..para sakin kasi hindi ko deserve yung mga bagay na yun lalo pa't hindi ako sure kung papasa ba ako.
Nakaka-guilty. Masyado kong nasayang yung opportunity. Pag di ako pumasa, masasayang ko ang oras na sana kasama pa ng kapatid ko yung mama ko sa school niya. Masasayang ko ang pamasahe. Masasayang ko ang oras ni Mama na ginugol niya sa paghihintay sa akin at sa pagbibigay sa akin ng moral support imbis na pinahinga at tinulog niya na lang yun sa bahay. Masasayang ko ang pagod ni Mama. Masasayang ko ang mga pangarap nila Papa at Mama para sakin. Masasayang ko ang pagkakataong matulungan silang mabawasan akg mga bayarin nila at gastusin sa akin.
Kaya nga kanina sinolve ko yung grade ko..kung sakaling makakuha man ako ng 75% sa entrance exam..pasado pa rin kaso mababa na...pero ayos lang. Basta ang main goal ko makapasok sa paaralang iyon.
Ngayon lang as in this time lang ako nakaramdam ng kaba..kasi kung iiimagine mo talaga yung performance ko kanina...milagro ang kailngan ko para pumasa.
PERO NANINIWALA AKONG MAY AWA ANG DIYOS
Gusto ko sa school na yun kasi una, makakatulong nga talaga siya sa aming pamilya. Mahirap humanap ng Catholic School na pang mahirap. Tsaka hindi na ako matatagtag sa biyahe. Gusto ko rin mag-grow at magbago...at yun ang naisip kong paraan. Kailangan ko uling mapalapit kay God. Wala ng Sir MelO o Lola para lagi akong i-guide kay God. Tsaka gusto talagang mag-aral sa Catholic School.
KAYA KAILANGAN PUMASA AKO!!!!!!!!!! IDADAAAN KO NA LANG TO SA MATINDING DASALAN...WALANG IMPOSIBLE SA DIYOS...ALAM KONG GUGUSTUHIN NIYANG DOON AKO MAG-ARAL!!!!!!
Prayer:
God, marami pong salamat dahil binigyan Niyo ako ng pagkakataong makilala ang CDW. Alam Mo po God, sobrang nabigyan po ako ng pag-asa nung nalaman kong magbubukas ang College na yun. Malaki po ang maitutulong nun sa pamilya namin pati sa aking sarili. God, alam Niyo naman po kung gaano ko kagusto dun...please God ipasa Niyo naman po ako sa exam. Nakita Niyo naman po yung ginawa ko kanina...talagang pinilit ko pong tapusin yung exam. God Please nagmamakaawa po ako sa Inyo..ngayon Niyo po ako pagbigyan sa hiling ko...ito po talaga ang gusto ko..naniniwala po akong walang imposible sa Inyo..
I-aanounce po sa radio ang makakapasa within this week....kung maririnig man po ng mga magulang ko ang pangalan ko na babanggitin ...iyon na po ang magiging pinakamalaking regalo ko sa kanila. Tsaka God, ipinapangako ko po...kung makakapasa ako pagbubutihan ko talaga ang pag-aaral ko.
God, I know it's your plan, I put my trust in your hands....Amen.
I-aanounce po sa radio ang makakapasa within this week....kung maririnig man po ng mga magulang ko ang pangalan ko na babanggitin ...iyon na po ang magiging pinakamalaking regalo ko sa kanila. Tsaka God, ipinapangako ko po...kung makakapasa ako pagbubutihan ko talaga ang pag-aaral ko.
God, I know it's your plan, I put my trust in your hands....Amen.
Subscribe to:
Posts (Atom)