December 22, 2012

I know it sounds desperate, but all I really wanted right then was to hear you tell me that you love me…

Words I badly need to hear that very moment, but you're too selfish to not even slip a whisper. 

I'd never forgive you for that.  

My next dream guy:

Someone who'd read with me, or would read the same books as mine. :) I'd love a guy who loves reading, and who would openly and patiently share his thoughts and ideas with me. Guys that read books are so cool and cute. :) 

Bago ako matulog.

Kanina galing ako sa Shrine of the Five Wounds (na akala ko dati Parish of the Five Wounds) nag-meeting kami para sa upcoming 2013 elections sa Monday. So parang ayoko pa pumunta kasi tinatamad ako at nahihiya na rin at the same time kasi ako lang mag-isa. Pwede namang di na ako sumipot kasi volunteer naman, kaso naisip ko nakakahiya at isa nanaman ito sa mga iiwas-iwasan ko pagdating ng araw. Ayun so tumuloy na rin ako. Late ako pero ok lang. Mabuti naman at winelcome ako ng malugod ng mga kasama ko sa Talon 1, at in all fairness marami kami ngayong araw ... kaso nagpa-assign yung karamihan sa Talon 3 at 4. So ayun,  briefing lang sa gagawin sa Monday, walang maayos na orientation so medyo  nakakakaba. Hindi kasi masyadong inexplain, tinamad pa pagdating sa likodng checklist. At sobrang dami ng oobserbahan grabe. Andami pa namang assigned precincts per volunteer sa voting center namin dahil kaunti lang kami, eh samin pa naman ang pinakamaraming presinto. Parang gusto ko na nga magpalipat na lang dun sa lima lang ang presinto eh. haha. Anyway, ayun binigyan kaming t-shirt, which is nakakatuwa sa pakiramdam kasi parang reward na yun ng pagpunta ko ngayon at nakaka-motivate siya at the same time. Kaya paglabas ko kanina, nasabi ko sa sarili ko na oo, darating pa rin yung tatamarin ako at for sure sa Monday kabadong kabado ako, pero pag nalagpasan ko to, ibig sabihin marami pa akong mas kayang gawin. Yung pag-volunteer ko sa PPCRV ng mag-isa ay di biro dahil alam ko sa sarili ko na lumalabas na ako sa comfort zone ko. Pero sabi nga ni Fr. Egay ba yun, kung hindi tataya walang mapapala. So eto, itnataya ko ang sarili ko .. pag nakaya ko to I can do more! :) At plano ko rin na sumali pa sa mga organization, kasi nakakatuwa ang sarap sa pakiramdam, at marami pang nakikilala. At sana maging daan ito para maging sociable na ko (asa pa ko. LOL) God bless sa Election 2013! 

#White Vote

#BUHAY PARTYLIST

“Every reader knows the feeling. You are walking through a bookstore, completely overwhelmed. There is so much to read. Covers and titles taunt you from the shelves, all clamoring for your attention — and your wallet. Some books you have heard of. Others leap out at you for the first time. That is when the daydream kicks in: what if I could just take anything I wanted?”


#it happens all the time
#i'm a self-confessed book addict

Minsan parang ang natitira na lang na masarap gawin ay ang maglaslas....

....kaso  mahirap magtanggal ng peklat. :/ baka pag nag-apply ako ng trabaho akalain nilang adik ako o may sira sa utak .... 

Nasagot agad ang post ko. Grabe. :)

tinatamad ako. marami akong gustong gawin tulad ng manood ng movie, gumawa ng mother's day card, mag post dito sa blog kaso tinatamad talaga ako. ni hindi nga gumagana ang utak ko kaya eto tuma-tagalog ako ngayon. inaantok na ko pero ayoko pang matulog. tinatamad din ako. parang andami kong gustong gawin na andami ring ayoko. hindi ko alam kung pagod ako ..parang di naman. or,  physically di ako pagod pero mentally and emotionally oo. pagod na ko sa mga taong nakapaligid sakin, mapa-kilala ko man o hindi. sana tulad na lang ako ni joy lee sa palabas na missing you na ayaw na ng bad memories .... na psssuuunng! wala na. kaso hindi eh. alam kong ako yung taong hindi madaling makalimot. na bawat kaliit liitang detalye naaalala ko. kaya lagi akong nasasaktan eh. masyado akong magpahalaga sa mga bagay na dapat di naman. dapat di ako maging emosyonal pero  eto ... yung post ko tungkol sa pagiging tamad ko nauwi sa pag-e-emote. nakakainis. naaasar ako sa sarilil ko. hay. ewan. matutulog o hindi matutulog? amp. feeling ko kasi pag natulog ako makukulangan na ko sa oras. hay. andami kong frustration sa buhay. gusto ko ng magkatrabaho para di ako sinusumbatan ng mga magulang ko sa obligasyon nila sakin. gusto ko ng magbago ang ugali ko kaso nauuwi pa rin ako sa pagiging bipolar (feeling ko bipolar ako. walang basagan ng trip). gusto ko magbago  ng image, gumanda at mag improve kaso wala eh ganun pa rin pangit pa rin ako at mahirap mag ayos pag walang pera. nakakainis  na buhay to. sana sa ibang tao na lang binigay to di pa nasayang. hay. ano ba .... kailan ba ako magbabago? nakakainis talaga. i hate myself so much!