* /\/\/\/\/\/\/\/\ *

Wala lang...naiinis lang ako kasi napakawalang utang na loob na parang napaka alam mo yun...parang walang pinagsamahan...yung akala kong mga naging kaibigan ko noon wala nakalimutan na ko ngayon. At ang paplastik nilang lahat a infairness.

Lahat na lang. Ngayon ko na-realize wala pala akong kaibigan. Kasi pag nakikita ko naman maraming nakakaalala sa kanila...marami silang kaibigan..bakit ako wala? pag birthday ko iilan lang ang bumabati sa akin...di pa umaabot ng isangdaan. Masayahin naman ako lalo na noon. Akala ko talaga marami na kong naging kaibigan pero wala pala.

Ano bang problema?? Ano bang mali sa akin? Ginagawa ko naman lagi ang lahat ng makakaya ko para lang maging mabuti sa ibang tao...pero bakit ganun?

Isa pa, ang masakit sa lahat...yung sinasabi nilang kaibigan nila ako pero sa huli hindi pala...na ginamit lang nila ako nung panahong magkakasama kami..na ngayong wala na limot na nila akong lahat. Bakit ganon?

Kaya hindi ako masisisi nino man kung bakit nahihirapan ako ngayong magtiwala kahit na kanino...nahihirapan akong i-accept ang mga sinasabi ng iba na...

"Friends tayo.."
...
"Di kami tulad nila..."
...
"Hindi namin gagawin sayo ang ginawa nila.."
...
"hindi ka namin malilimutan..."
...
"walang iwanan ha..."
...

Hay,,nakakalungkot talagang isipin. Tapos isa pang nakakainis e yung malalaman mong galit pala si ganito sayo...diba?? Hindi ko naman alam kung ano nagawa ko...minsan alam ko nagawa ko pero ang alam ko tapos na yun..ok na kami...

ANO BA???

Lahat na lang wala ako....


*DI AKO MAGANDA PHYSICALLY, EMOTIONALLY AND MENTALLY
*HINDI AKO MAYAMAN...AT ANG MASAKLAP HINDI KO PA MABILI ANG ILANG MURA NA NGA LANG NA GUSTO KO
*MARAMING GALIT AT AYAW NA TAO SAKIN...PARTIDA YUNG IBA KAHIT DI KO KILALA

AND LAST...

*WALA AKONG FRIENDS...

So ngayon magtatanong uli ako...

Ano ba'ng purpose ko dito sa mundo???