gusto ko mang bawiin....

May mga bagay na hindi mo naman gustong gawin pero sadyang nagagawa mo. Gustuhin mo mang bawiin pero wala ka ng magawa kundi panindigan ang lahat at umarteng gusto mo ang mga nangyayari.

ooiii...!!hahaha!!

Hmm...isang seryosong bagay. Partida hindi ako nag-review sa Philippine History para lang dito aa...(O.A)

Hmm..tungkol to para bukas (ha??)...

Hmm....ano ba hindi ko alam kung pano sisimulan..

Hmm...kasi diba mali talaga yung ginawa kong di pagpansin kay Taray. Ang tanga ko..hindi ko inisip na ako rin ang kawawa kasi ako nga pala ang walang kakampi. Haizt!

Tama nga ang sabi nila...wag kang magdedesisyon pag nasa sukdulan ka ng iyong emosyon...katulad pag galit ka. Pero kasi hindi mo rin naman maiiwasang maging tanga pag nasa sukdulan ka na ng emosyon mo diba....

Yan, namomroblema tuloy ako. Bukas Finals namin sa Philippine History. Last Day na namin. Pagkatapos nito ang aatupagin ko na ay ang paglipat ko ng school. Wala na akong pagkakataon bukas para humingi ng tawad dahil kailangan kong umalis ng maaga. Pero gusto ko ng ganito..pero mahirap kasi baka isipin nila wala akong utang na loob diba. Ito kasi mahirap sa akin ee...hindi ko maipakita ang totoo kong saloobin...puro kabaliktaran...kainis.

Goodluck na lang sakin bukas.

* /\/\/\/\/\/\/\/\ *

Wala lang...naiinis lang ako kasi napakawalang utang na loob na parang napaka alam mo yun...parang walang pinagsamahan...yung akala kong mga naging kaibigan ko noon wala nakalimutan na ko ngayon. At ang paplastik nilang lahat a infairness.

Lahat na lang. Ngayon ko na-realize wala pala akong kaibigan. Kasi pag nakikita ko naman maraming nakakaalala sa kanila...marami silang kaibigan..bakit ako wala? pag birthday ko iilan lang ang bumabati sa akin...di pa umaabot ng isangdaan. Masayahin naman ako lalo na noon. Akala ko talaga marami na kong naging kaibigan pero wala pala.

Ano bang problema?? Ano bang mali sa akin? Ginagawa ko naman lagi ang lahat ng makakaya ko para lang maging mabuti sa ibang tao...pero bakit ganun?

Isa pa, ang masakit sa lahat...yung sinasabi nilang kaibigan nila ako pero sa huli hindi pala...na ginamit lang nila ako nung panahong magkakasama kami..na ngayong wala na limot na nila akong lahat. Bakit ganon?

Kaya hindi ako masisisi nino man kung bakit nahihirapan ako ngayong magtiwala kahit na kanino...nahihirapan akong i-accept ang mga sinasabi ng iba na...

"Friends tayo.."
...
"Di kami tulad nila..."
...
"Hindi namin gagawin sayo ang ginawa nila.."
...
"hindi ka namin malilimutan..."
...
"walang iwanan ha..."
...

Hay,,nakakalungkot talagang isipin. Tapos isa pang nakakainis e yung malalaman mong galit pala si ganito sayo...diba?? Hindi ko naman alam kung ano nagawa ko...minsan alam ko nagawa ko pero ang alam ko tapos na yun..ok na kami...

ANO BA???

Lahat na lang wala ako....


*DI AKO MAGANDA PHYSICALLY, EMOTIONALLY AND MENTALLY
*HINDI AKO MAYAMAN...AT ANG MASAKLAP HINDI KO PA MABILI ANG ILANG MURA NA NGA LANG NA GUSTO KO
*MARAMING GALIT AT AYAW NA TAO SAKIN...PARTIDA YUNG IBA KAHIT DI KO KILALA

AND LAST...

*WALA AKONG FRIENDS...

So ngayon magtatanong uli ako...

Ano ba'ng purpose ko dito sa mundo???

eerrrrr.....baduy!!!!!

A girl asked a guy if he thought she was pretty and he said no. She
asked him if he would want to be with her forever and he said no. She
then asked him if she were to leave would he cry, and once again he
replied with a no. She had heard enough. As she walked away,tears
streaming down her face the boy grabbed her arm and ...said... .
You're not pretty you're beautiful.
I don'twant to be with you forever. I NEED to be with you forever.
And I wouldn't cry if you walked away...I'd die... ♥♥