De Moi

My photo
Love usually ends in pain and hurt…but that doesn't mean that it’s not worth it.~~

05 February 2011

last post na. mamaya ulit..sana. :)

ayun .. so aattend ako ng gawain ngayon. pero anong oras na hindi pa ko natayo. kung kailan naman ako aalis saka naman ako ginanahang mag-post. dami ko ng di nakukwento. daming nangyari. grabe. tulad na lang ngayon.

si wendy .. tinetext ako kung asan na daw ako .. papunta na kasi yun sa Amvel (siguro andun na yun ngayon.) wala lang. sabi ko sa kanya 5 ako aalis . pero 5:45 na eto pa ko nakaupo .. ni di pa nagpapalit ng damit. di naman ako tinatamad umattend ... buo ang loob kong pumunta dun .. pero maya-maya ,,. after ng post na to. hahaha.

si wendy ... ewan ko ba. minsan ayoko na siyang makita at makasama. nakakainis siya lalo na pag nag iinarte siya. hindi ko siya maintindihan... pero hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit gusto ko pa rin siyang kasama.


si sjane naman, ayun sabi ko na nga ba.tuluyan na siyang tinamad umattend. ayos lang di naman ako inis o pikon. tama nga .. kapag di mo masyadong inaattach ang sarili mo sa mga taong nakakasama mo hindi ka masasaktan kapag wala sila. pero walang kinalaman ang huli kong sentence kay sjane.

tulad kay wendy, naiinis din akong kasama to. grabe pag tinopak tapos lagi lagi. pero..wala .. i always see myself with her.. with both of them.


kaya kahit na sinasabihan nila akong 'desperada' at lahat na ng kasamaan nakikita nila sakin .. ayos lang. love ko pa din sila. :)


kagabi tinanong ako ni brother kung kino-consider ko ba silang friends. hindi na ko nag-isip . hindi na agad ang sinagot ko. kahit gano ko pa sila ka-love ,, i can never ever consider them as my friends .. after what they did and what they've called me. hindi pwedeng tawaging friends ang tulad nila.

sige na aalis na nga ako. haiz. try ko ulit mamaya. hahaha.

No comments: