#LateNightHugot #MissKo
Syempre mga pang emohan nanaman ang banatan. May namiss tuloy akong isang tao. Kasalanan to ng #MissKo e. Late night conversations, paulit-ulit na magtatanong kung asan ka? kumain ka na ba?, Yung ayaw pa ibaba ang phone, puro love you, yung katawagan ko ng GA.
December 22, 2012
December 22, 2013 - 1 year
December 22, 2014 - 2 years
January 22, 2015 - 1 month
February 22, 2015 - 2 months
February 25, 2015 - 3 days
It's been 2 years, 2 months and 3 days. Pero di ko pa rin siya nalilimutan. It's been 2 years, 2 months and 3 days pero alam ko mahal ko pa rin siya. Maaaring hindi na yung pagmamahal na kaya siyang hintayin, hindi na yung pagmamahal na ipagpipilitan pa rin siyang ipaglaban at habulin. Hindi na yung pagmamahal na gusto pa siya makausap at makita, hindi na yung pagmamahal na umaasa pang magkakabalikan pa kami. Basta pagmamahal. Pagmamahal na kahit wala na siya sa buhay ko ngayon, alam ko na mararamdaman ko pa rin hanggang sa paglipas ng panahon.
“There are all kinds of love in this world but never the same love twice.”― F. Scott Fitzgerald
Tama nga ako noon. Wala na kong ibang mamahalin ng tulad ng pagmamahal na ginawa ko para sa kanya, at alam kong wala ng makapagpapadama pa sakin ng pagmamahal na binigay niya sa akin. Pero alam ko na darating ang taong magpaparamdam ng mas higit pang pagmamahal, yung pagmamahal na masaktan man ako, alam ko na hindi ako iiwan. Alam ko na dapat kong ipaglaban. Alam ko na ako ay tunay na ipaglalaban.
Naghanap ako sa email, hinanap ko ang last mail message niya sa akin noong nakaraang taon kung di ako nagkakamali. Wala na. Oo nga pala, pagkabasang pagkabasa ko pa lang, binura ko na agad,.....kasabay ng pagbura ko sa aking puso ng lahat ng aming ala-ala.....
No comments:
Post a Comment