Kaninang madaling araw ... nagising ako sa ingay ng alarm ng cell phone ko. Exactly 4:00 am ... same position as in nung huling nakamulat ang mata ko (nakadapa sa gilid ng kama tapos yung kamay ko naka-touch sa floor.) Yung cell phone ko naiwan ko pala sa lapag. (sa pagkakaalala ko nung gabi .. nahulog yung cellphone ko tapos kukunin ko sana kaso nakatulog na ko) So ayun nga. Pinatay ko ang alarm (buti inalarm ko .. sinabi ko pa naman kay Papa na ibababa ko ang phone.) Bumaba ako at ginising ko si Papa. Pag akyat ko higa ulit ako sa kama .. then I cried. I really, really cried. As in. May luha siya infairness ... I mean .. di ako nagdadrama lang basta-basta. Wanna know the reason why? Edi siya. Ano pa nga ba.
Naaalala ko, before ako nakatulog .. I texted him .. sabi ko .. "bro ... sori na .. . bati na tau .. ." then yun na nga .. nahulog na phone ko tapos nakatulog na ko. Then paggising ko .. NO REPLY kahit na blank message man lang! Worst!
Grabe talaga. Di ko na alam ang gagawin ko nung time na yun. So umiyak na lang ako. Di naman sa umaasa ako na makakatext ko siya or tatawag siya ... pero kasi .. yung di man lang niya pag-respond ... ibig sabihin we're not ok. And I hate it. I really hate it.
Ayun lang. Nakatulog ako sa kakaiyak. Haizt.
No comments:
Post a Comment