De Moi

My photo
Love usually ends in pain and hurt…but that doesn't mean that it’s not worth it.~~

28 January 2011

di pa ko antok bakit ba?!

Ayun o .. kakatapos ko lang i-print yung ginawa kong dokyu sa Filipino namin tungkol sa mga special children. Grabe isipin mo yun ngayon ko lang tinapos e andali lang naman gawin kasi tagalog naman. Ang totoo niyan nung Wednesday pa ng gabi ko iyon binalak gawin pero ayun .. ilang araw nga akong naging antukin .. (siguro kasi ilang araw ng walang nag-iisip sakin XD) kaya ayun ... imbis na ginawa ko tinulog ko na lang at in-emote nung gabing yun. Tapos Thursday ng umaga, gumising ako ng maaga (7:00 am) at humarap agad sa computer para gawin sana yun .. pero wala .. tumunganga lang ako hanggang tanghali .. bukas ang computer .. dating gawi ..tinitigan ko lang. May iniisip kasi ako. (sana di nakatulog yung iniisip kong yun! siya ang dahilan kung bakit di ko nagawa yung dokyu. hahaha.) Tapos yun wala na kong nagawa kundi patayin ang computer pagkatapos tumawag ni Papa. Sinundo namin si Sam sa school niya. Tapos umuwi na kami sa Cavite. Nainis pa ko sa sinakyan kong jeep .. lumagpas ba naman dun sa pinarahan ko .. marunong pa sakin .. sa kanto niya daw ako ibababa e gago pala siya e ... naglakad pa tuloy ako ng malapit lang naman.. pero napagod pa rin ako lalo na't mabigat ang bag na dala ko. Akala niya kasi di ko alam na Gawaran Loob ang nasakyan ko .. abnormal. Kainis. Tapos yun .. pagdating sa bahay ... lunch. After lunch .. nanood kami ng news .. nakita ko sa tv yung nabasa ko sa yahoo kagabi yung tungkol sa piano na napadpad sa gitna ng dagat. Astig. Tapos ano na?? pasensya na kung walang hati-hati ng paragraph a .. nitatamad ako e. So ayun pumunta kami ni bunso sa bahay ni Lola para sana magpasama sa bahay nung special child na bahagi ng dokyu ko. Kailangan ko kasing magpapicture kasama siya. So ayun, habang naglalakad, nasalubong namin si Butty .. ayun galing daw siya dun sa bahay na pupuntahan namin kaya sinamahan niy ana lang kami doon. Ayun picture-picture. Natawa ako sa kapatid ko kasi naliligo yung special child nung dumating kami. Tapos pinalabas na siya ng mama niya at pinapunta sa kwarto para kumuha ng brief niya. Winarningan siya ni Butty na baka mabitawan niya ang towel niya na tinatakpan ang 'toot' niya. Ako, busy-busy-han sa pagtetext kunwari .. kasi alam kong may mangyayari. At di nga ako nagkamali. Lumabas bigla yung bata (11 years old na siya. imagine!) dala-dala niya yung brief niya at wala na yung twalya! As in .. nakahubad siya. At sa peripheral vision ko .. nakita ko kung gaano siya kalapit sakin .. at ... nakaharap at nakatingin siya sakin. Ayun dinala siya ng mama niya sa kwarto. haha. Ayos e no. Wala lang. Hindi naman ako natatawa .. o kung nakita ko man di na ko mabibigla ..di na bago .. hahaha. Pero ayun yung kapatid ko todo react parang ewan lang. Tapos nun, pumunta na kami kina Lola. Manghihiram sana ako ng libro sa Trigonometry kaso wala daw. So Psychology Book na lang. Tapos may pinahiram siya sakin .. libro siya na ang ganda .. naintindihan ko bigla kung bakit ganun si MP at alam ko na ang gagawin sa kanya. haha. Share ko next time yung natutunan ko sa book. So ayun nag-stay kami 'til 3pm.. ayaw pa nga umuwi ni bunso e .. pagdating sa bahay, natulog kami. Pagkagising ko gabi na .. so di na ko nakapaglinis ng mga bote (wala akong kita today. :( ) Ayun. Tapos nagkwentuhan kami ni Lola (pumunta siya sa bahay) tapos pag-alis niya naligo na ko. Umattend kami ng kapatid ko sa gawain. Ok naman. Paminsan-minsan bigla kong naaalala si ano ...nakakalimutan kong nasa gawain nga pala ako... pero nakinig ako a. Dami ko ngang natutunan e. Relate na relate kahit papano. hahaha. So ayun. dinner tapos umuwi na kami ni Papa dito sa LPC. Iwan sina mama at kapatid ko sa Cavite. Haizt. Naiwan ko yung cell phone ng kapatid ko ,,. andun pa naman yung picture. Asar. Babalikan ko pa tuloy. Sayang pamasahe. Tsk. So yun ..

Ito lang nangyari sa buong araw ko ... ok naman .. masaya naman ako. Wala naman akong inintay ngayong araw. (oi, ano yun? hahaha) Ang ibig kong sabihin ..wala naman akong inasahang mangyari ngayon kaya di ako masyadong na-disappoint. That's all folks.








[miss ko na talaga siya. ahai ... T.T]

No comments: