SOLITUDE

"Loneliness is dangerous. It’s addicting. Once you see how peaceful it is, you don’t want to deal with people." 

-Hedonist Poet

it's her.

I have this one colleague who told me to repeatedly tell her that everything's okay, that's she's good, that she didn't do anything bad. There are times that I know she's sharing me her thoughts for me to appraise her, and he actually did tell me to do so. I was okay with that, though there had been times when I think she's becoming an extreme attention seeker, which some of her friends think as well. But now I knew. She had this so-called Social Anxiety Disorder. Well of course I'm not in the position to call her that. This photo does not justify her character, and I'm not an expert in human psychology to conclude, but somehow it helped me understand her more. Now, I will not think negatively when she starts reminding me to uplift her, because I will just think it has something to do with her psychological need. 

WAKE ME UP WHEN EVERYTHING ENDS.

KILL ME NOW PLEASE I'M SO SICK OF MY LIFE RIGHT NOW

May He who hears me and knows what I really feel right now rip me out of this miserable life.

Dami nanamang frustrations. Dami nanamang nakakapagod moments. Dami nanamang nakakasawa na thoughts. Pero totoo nga, it's all in the mind. Ngayon ko siya na-prove. Kahapon kasi nagpunta ako ng SM Southmall, may nangyaring di kanais-nais (hindi ko na ikukwento kasi ayoko na maalala pa). Anyway nag-iisip ako kahapon kung ico-complain ko pa yung guard na mahadera sa entrance. Mabuti na lang wala akong ballpen, at mabuti na lang nagmamadali din ako kahapon kaya naisip ko, ipagpapasa-Diyos ko na lang ang lahat. Ipapanalangin ko na lang siya, bahala na si Lord tuwirin ang baluktot niyang pag-uugali. Kung iisipin parang lugi ako, pero napag-isip-isip ko rin na mabuti na rin yun, kesa ibaba ko ang lebel ko at ipahiya ang sarili ko sa paglaban sa kanya. Tsaka, mas malaking gulo, mas hassle pag pinatulan ko pa. Ako lang din maaabala. Maaari pang ako din ang maging dahilan para maging mas miserable ang halata namang miserable niyang buhay. Tsaka inisip ko na lang na baka may pinagdadaanan si ate kaya ganun siya kahapon, at ako ang mapalad na natsempohan. Tsaka ok na din na ako na kayang magpigil ng sarili, kasi paano kung ang na-encounter niya ay mas malala sakin? Yung tipong di palalagpasin yung katarayan niya diba. Hay. Tama nga si Vargas sa talk niya kanina. Sabi niya, tatlong bagay ang dapat nating pinipigil...isip, dila, at pakikitungo sa kapwa. Pinigil kong mag-isip ng paraan para magantihan ang guard na yun at masira siya. Pinigil ko ring maalala ang mukha niya. Pinigil kong magsalita ng di maganda at mag-iskandalo. Pinigil ko rin na i-report siya at awayin siya. Ang ending, nakauwi ako ng bahay ng pinagpala. O diba, advantage ko pa? Kesa naman naabala pa kami pareho at nabadtrip buong araw. Inaamin ko naman na ngayon pag naaalala ko yun naiinis pa rin ako ng konti, pero ok naman kalmado naman ako. hahaha! 

Tapos kanina naman, nakaka-badtrip ang naging encounter ko sa mga youth namin, to the point na gusto ko na sanang sumigaw, gusto ko sanang sabihin sa kanila na ang tatanga nila, gusto ko sana sabihin na makinig sila ng maigi para hindi nagkaka-conflict lahat. Pwede akong magalit buong gabi, pero pinili ng isip ko na isantabi na lang ang galit, piliting maging masaya para hindi matapos ang araw ng malungkot. Kaya eto, gising pa rin ako diba, hindi dahil gusto ko magpatiwakal pero dahil masaya ako kasi kahit papano.... kahit papano nakakatulong ang positive thinking. 

Sa work naman, dami pa ring frustrations...pero sabi ko nga sa isa kong picture sa FB, the brighter side is always bigger than the dark side. I can look at all the negatives, the down sides of staying in my God-chosen field. Pero nung tiningnan ko ang positives, wow. As in wow, wala akong masabi kasi andaming dahilan para mag-hold on pa rin. Kaya ayoko muna i-stress ang sarili ko, I want to be positive, and I ask God always to be my strength para maging ganito ako lagi, kasi kung hindi, mag-e-emote nanaman ako at magmumukmok at makaka-isip na saktan ang sarili ko. XD

Ok, matutulog na ko. HAHAHAHA!

Rule to self:

BAWAL MAG-COMPLAIN!

Kaya kahit na ilang ulit kang nag-try na makipag-communicate ulit, na ibalik ang lahat sa dati, hindi na, Ga. Mahal kita, pero hindi na sapat para ipagsapalaran ko nanaman yung pangako ko sa sarili ko na magbago. Kaya kahit masakit, pinilit kong hindi ka sagutin sa mga message mo. At nagtagumpay ako. Eto ako ngayon, Ga, masaya na ako. Malaya na ako. Mabuti na lang naging pursigido ako. <3 nbsp="">

Me...every single day.